ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 2015-2016

“Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ.”

Η αγαπημένη , ταλαντούχα  και επιτυχημένη ηθοποιός Βαλέρια Κουρούπη μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για την υποκριτική, το θέατρο, τα πρώτα της βήματα στον καλλιτεχνικό χώρο, την μουσική και το τραγούδι, την τηλεόραση, τη συμμετοχή της στο τηλεοπτικό σόου “Your face sounds familiar”, τον σημερινό τηλεοπτικό φακό και τα επόμενα σχέδια της.

Το γεγονός ότι κατάγεσαι από καλλιτεχνική οικογένεια πόσο επηρέασε την απόφαση σου να γίνεις ηθοποιός;
Σε ασυνείδητο επίπεδο σίγουρα με επηρέασε η τριβή μου με το θέατρο από παιδική ηλικία αλλά και η σχέση της οικογένειας μου με τη μουσική. Χρησιμοποιώ τη λέξη “τριβή” γιατί δεν ήμουν ένα παιδί που απλώς είδε πολύ θέατρο αλλά διάβασα θεατρικά κείμενα, είδα πρόβες, εξετάσεις δραματικών σχολών, έζησα την αγωνία ακροάσεων και την ανασφάλεια της δουλειάς μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Συνεπώς είναι αδύνατο να μην με διαμόρφωσε σαν άνθρωπο όλο αυτό και κατ’ επέκταση να μην επηρέασε τις επιλογές μου.

Υπήρξε κάποιος ρόλος τον οποίο θεωρείς καθοριστικό για την μέχρι τώρα πορεία σου στο χώρο της υποκριτικής;
Καθοριστικό θεωρώ τον ρόλο της Λίλης στη σειρά “Εκείνες κι εγώ”. Ήταν ο πρώτος μου μεγάλος, τηλεοπτικός ρόλος, απαιτούσε σκληρή δουλειά και με εξέλιξε σαν ηθοποιό. Επίσης ήταν ένας ρόλος-ορόσημο για μένα, αφ’ ενός γιατί με σύστησε στον κόσμο, αφ’ εταίρου γιατί ήταν τόσο δυνατός από τη γραφή του που με ακολουθεί ακόμη! Στο δρόμο μου φωνάζουν “γεια σου Λίλη!” κι ας έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε!

Τι σε ελκύει στο επάγγελμα του ηθοποιού;
Η δουλειά του ηθοποιού είναι ένα ταξίδι με συγκεκριμένο προορισμό κάθε φορά αλλά χωρίς τέλος !Είναι μια μαγική ενασχόληση κι αισθάνομαι ευλογημένη που έχω την ευτυχία και την ελευθερία να σκαρώνω ανθρώπους, να φαντάζομαι πλάσματα που δεν υπάρχουν και να υλοποιώ μορφή, σκέψη, βλέμμα, ιδιοσυγκρασία κάθε φορά διαφορετική. Επίσης η   χαρά της επικοινωνίας με τους συναδέλφους στη σκηνή αλλά και με το κοινό είναι το πιο συγκινητικό κομμάτι της δουλειάς αυτής.

Οι ρόλοι που υποδύεσαι θέλεις να είναι κοντά στον χαρακτήρα σου;
Οι ρόλοι που υποδύομαι θέλω να είναι όσο γίνεται διαφορετικοί μεταξύ   τους. Άλλες φορές βρίσκω και δικά μου στοιχεία σ ‘αυτούς άλλες όχι αλλά αυτό που με εξιτάρει σ ‘έναν ρόλο είναι η ατμόσφαιρά του κι όχι ακριβώς ο “χαρακτήρας”. Αν τώρα είναι μακριά από μένα σαν άνθρωπος τόσο το καλύτερο! Είναι πιο προκλητικό!

Υπάρχει κάτι που να σε φοβίζει στο κομμάτι της δουλειάς σου;
Κάτι που να με φοβίζει όχι, υπάρχουν πράγματα που με κάνουν να ανησυχώ. Ένα απ’ αυτά είναι η εκμετάλλευση των ηθοποιών, ιδίως των νέων, από ορισμένους παραγωγούς. Η διάθεση για “αρπαχτή” είναι ένα άλλο, συχνό φαινόμενο στις μέρες μας που το βλέπω με ανησυχία γιατί για μένα η αρπαχτή είναι όρος ασύμβατος με το θέατρο.

Έχεις μετανιώσει για κάποια από τις επιλογές σου;
Δεν έχω μετανιώσει για καμία επαγγελματική μου επιλογή. Δεν σκέφτομαι ποτέ “αν δεν είχα κάνει αυτό τί θα είχε συμβεί ή τί θα είχε αλλάξει”. Κάθε δουλειά την έκανα με σεβασμό, μπήκα στον κόπο της, την ευχαριστήθηκα και, κυρίως, με εξέλιξε σαν ηθοποιό.

Το τραγούδι πότε μπήκε στη ζωή σου;
Το τραγούδι υπήρχε στη ζωή μου από τότε που γεννήθηκα. Η οικογένειά μου είναι μια οικογένεια μουσική κι απ’ τις δυο πλευρές και το τραγούδι για μας ήταν καθημερινότητα. Τραγουδούσαμε πολυφωνικά στο αυτοκίνητο με τους γονείς και τον αδελφό μου και μας άρεσε να δοκιμάζουμε όλο και πιο δύσκολες φωνές ή κανόνες. Η γιαγιά μου ήταν η πρώτη μου δασκάλα τραγουδιού!

Η αποχή σου τα τελευταία χρόνια από τον καλλιτεχνικό χώρο ήταν επιλογή σου ή θέμα συγκυριών;
Δεν απείχα από τον καλλιτεχνικό χώρο ούτε στιγμή. Ακόμη κι όταν γέννησα τον γιο μου, δυόμιση μήνες μετά ξεκίνησα πρόβες στο Εθνικό Θέατρο. Αν αποχή θεωρείται η μη παρουσία μου στην τηλεόραση ή στο θέατρο κάποια σεζόν να πω ότι το διάστημα αυτό έκανα συναυλίες ,έπαιζα και τραγουδούσα με το δικό μας σχήμα ή με άλλους καλλιτέχνες σε μουσικές σκηνές και μαγαζιά, μελέτησα κι έπαιξα κρουστά! Μόνο αποχή από τον καλλιτεχνικό χώρο δεν το λες αυτό! 

Η συμμετοχή σου στο «Your face sounds familiar» πως προέκυψε;
Μου το πρότειναν, το σκέφτηκα (πολύ ειν’η αλήθεια!) κι αποφάσισα να πάω. Με δελέασε το άγνωστο, ένα πράγμα που ποτέ δεν είχα καταπιαστεί. Μου φάνηκε σαν περιπέτεια που έπρεπε να τη ζήσω. Τελικά νιώθω πως   έκανα καλά! Πήρα απ’ το show πολλά, έμαθα πολλά σαν επαγγελματίας αλλά και πολλά πράγματα για τον εαυτό μου. 

Ζούμε μία δύσκολη περίοδο τα τελευταία χρόνια. Τι θα έλεγες στον κόσμο για το μέλλον;
Ζούμε μια δύσκολη περίοδο και θα συνεχίσουμε να ζούμε δύσκολα  χρόνια νομίζω εγώ. Το μόνο που έχω να πω είναι να προφυλάξουμε την  ψυχή μας από τον οδοστρωτήρα της εποχής που είναι η κακή αισθητική, η έλλειψη προσωπικού ήθους, η έλλειψη επικοινωνίας και ο “παρτακισμός”. Αν καταφέρουμε να μείνουμε ατόφιοι, αθώοι, καθαροί μέσα σ ‘αυτόν τον μεσαίωνα σκέψης και συναισθημάτων, αν βλέπουμε τον διπλανό μας και τον πονάμε, αν αλληλοβοηθηθούμε και, κυρίως, αν δεν μας καταβάλει ο φόβος, τότε έχουμε ελπίδα να είναι όλο αυτό ένα “καιρικό φαινόμενο” κι όχι μια πλήρης καταστροφή. 

Πως βλέπεις την σημερινή τηλεόραση;
Η τηλεόραση σήμερα απέχει παρασάγγας από την τηλεόραση που γνώρισα ενώ, την περίοδο της μεγάλης της ακμή. Παρ ‘όλα αυτά νιώθω ότι γίνονται προσπάθειες με συγκεκριμένο στόχο την αναγέννηση της ελληνικής μυθοπλασίας, την δημιουργία λίγων αλλά ποιοτικών σειρών και την   ανάθεσή τους σε ανθρώπους άξιους που ξέρουν τη δουλειά! Αυτά είναι στοιχεία που εξέλειπαν τα προηγούμενα χρόνια της μεγάλης αρπαχτής, εξ ου και οδηγήθηκαν τα πράγματα εδώ. Είμαι αισιόδοξη για την τηλεόραση όσον αφορά το θέμα των σήριαλ, ελπίζω πως θα επιβεβαιωθώ! 

Θα συμμετείχες σε κάποιο από τα σημερινά σήριαλ;
Φυσικά! Θα συμμετείχα με χαρά στους Συμμαθητές (όντως θα συμμετείχα αλλά δεν προλάβαινα λόγω φόρτου εργασίας…) στη Μουρμούρα, στο Σόι!Είναι σειρές που τις βλέπω και περνάω καλά! 

Ετοιμάζεις κάτι για τη νέα σεζόν;
Θα είμαι στην παράσταση “Ας ερχόσουν για λίγο” του Δημήτρη Μαλισσόβα στο θέατρο Ακροπόλ. Μια παράσταση που ξεκινήσαμε πέρσι Δευτερότριτα και θα συνεχιστεί και φέτος λόγω μεγάλης επιτυχίας. Μιλάω και για καποια πραγματα τηλεοπτικά αλλά τίποτα ανακοινώσιμο ακόμη. Επίσης θα κάνουμε κάποια live με το σχήμα που έχουμε με τον Νίκο Ξύδη και μαζεύω υλικό για να ξεκινήσω την δισκογραφική μου

Γεννήθηκα στη Ρόδο το 1992 και κατάγομαι από την μικρή αλλά πανεμορφη Σύμη. Είμαι απόφοιτη της σχολής Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε του τμήματος μηχανολογίας Αθηνών. Κατα τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων και συγκεκριμένα την χρονική περίοδο 2012-2015 υπήρξα μαθήτρια - ακροάτρια της Δραματικής σχολής του Ιάσμου. Η συχνή επαφή με το θέατρο και η παρακολουθηση θεατρικών παραστάσεων με οδήγησαν στην δημιουργία του θεατρικού Σάιτ Athens Art Theater καθώς συνειδητοποίησα την μαγεία του θεάτρου και την συμβολή του στην καθημερινότητα μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *