“ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΤΡΑΒΑΕΙ ΣΑΝ ΜΑΓΝΗΤΗΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ “

Ο καταξιωμένος και ταλαντούχος ηθοποιός Δημήτρης Βερύκιος μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για την υποκριτική, το θέατρο, την τηλεόραση τον παράσταση ” Το όνειρο ενός γελοίου” στην οποία πρωταγωνιστεί, την σημερινή εποχή, τις ανθρώπινες αξίες, την καλοκαιρινή περιοδεία με τον μονόλογο του Φ. Ντοστογιέφσκι και τα νέα του σχέδια. 

ΠΟΤΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΤΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ;
Ήταν οι πρώτες εικόνες των ηθοποιών της τηλεόρασης που μου άσκησαν τρομερή έλξη εκεί κάπου στις αρχές της εφηβείας μου! Παρόλο μάλιστα που οι συνθήκες της επαρχιακής μου καταγωγής δεν επέτρεπαν “αποκλίνουσες” συμπεριφορές ανυπακοής και καλλιτεχνικού οράματος, κάτι μέσα μου βαθιά θέριευε μέρα με τη μέρα και δυνάμωνε την επιθυμία μου ν’ ασχοληθώ με την υποκριτική… Έτσι, αφού μεσολάβησε η φοίτηση μου στα ΤΕΙ της Πάτρας ως στελέχους Διοίκησης, ήρθα στην Αθήνα όχι μόνο με την απόφαση να γίνω ηθοποιός, αλλά με την βεβαιότητα πως ήμουν κιόλας… Το ό,τι εξαιρετικά γρήγορα επελέγην και εμφανίστηκα στο θέατρο, ως πρωταγωνιστής μάλιστα, επικύρωσε την πίστη μου πως υπήρχε χώρος για μένα στο Θέατρο!

ΕΧΕΤΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣΕΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ. ΤΙ ΑΠΟΚΟΜΗΣΑΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;
Εκτός από τα αυτονόητα, αναγνωρισιμότητα και χρήματα που με βοήθησαν να κάνω τις επιλογές μου που πίστευα σωστές για την θεατρική μου δράση, μου έδωσε ακόμη την πολύτιμη εμπειρία που οι πιεστικές της συνθήκες μου πρόσφεραν: την ετοιμότητα και την πειθαρχία να ανταπεξέρχομαι γρήγορα και επαρκώς στα δύσκολα…

ΤΙ ΣΑΣ ΤΡΑΒΗΞΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ;
Αρχικά ένιωσα πως κάποιος άλλος μιλάει για εμένα με τον πληρέστερο τρόπο έως τώρα… Κι έπειτα ένιωσα την αποκαλυπτική Αλήθεια του, να μου απαντάει στα θεμελιώδη ερωτήματα μου… Ήταν σαν να είχα βρει την απάντηση στις υπαρξιακές μου αναζητήσεις και ταυτόχρονα γευόμουν την μοναδική αίσθηση πως μιλάει για όλους μας… Ναι ο Φ. Ντοστογιέφσκι τα κάνει όλα αυτά και κάτι παραπάνω: δίνει προοπτική στην ανθρωπότητα!

ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟ ΧΡΥΣΙΚΑΚΟ;
Με τον Τάκη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, χωρίς όμως ποτέ να έχουμε συνεργαστεί. Πριν 2 χρόνια βρεθήκαμε στο ίδιο τραπέζι συζητώντας γενικά ώσπου του ανέφερα πως ήθελα πολύ να «ανεβάσω» στο θέατρο το διήγημα του Ντοστογιέφσκι «Το Όνειρο Ενός Γελοίου». Εκείνος ήξερε το έργο κι είχε μάλιστα συγκεκριμένη και ξεκάθαρη άποψη για την θεατρική του παρουσίαση η οποία με ενθουσίασε κι έτσι απλά και φυσιολογικά του ζήτησα να με σκηνοθετήσει. Δέχτηκε και μέσα από την από κοινού κατανόηση του «Γελοίου» και τον κοινό κώδικα επικοινωνίας και καλλιτεχνικής έκφρασης φτάσαμε στην πραγματοποίηση του «ονείρου» μου…

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΝΑΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΔΗ ΘΕΑΤΡΟΥ;
Είναι νομίζω προφανές ακόμη και για τους απαίδευτους θεατές πως ο μονόλογος έχει αυξημένες ευθύνες και περισσότερο κίνδυνο και ρίσκο από τα υπόλοιπα είδη θεάτρου! Ο ηθοποιός καλείται να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού μόνος του χωρίς ταυτόχρονα να έχει την ασφάλεια κάποιου άλλου επί σκηνής! Μέγιστη συγκέντρωση και απόλυτη πειστικότητα επιβάλλονται να συνυπάρχουν… Η αγωνία του ηθοποιού στον μονόλογο δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη αλλά ούτε και η ικανοποίηση του, αφού γεύεται όλη την επιτυχία αυτός ο ίδιος… όπως και επιβαρύνεται με την αποκλειστική ευθύνη της αποτυχίας…

ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΡΓΑ;
Αναμφισβήτητα ναι… χωρίς να αποκλείω την συμμετοχή μου σε κάτι μοντέρνο ή σύγχρονο! Αλλά η πληρότητα μαζί με την απλότητα που έχουν τα κλασσικά έργα με έλκουν πολύ, αφού είναι ταυτόχρονα και εξόχως διαχρονικά! Ο Ντοστογιέφσκι πχ είναι πιο σύγχρονος κι επίκαιρος από οποιονδήποτε σημερινό συγγραφέα… Το φως των κλασσικών έργων είναι τόσο δυνατό που με τραβάει σαν μαγνήτης κοντά τους!

ΠΩΣ ΘΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΑΤΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΕΦΣΚΥ;
Από λογοτεχνικής και φιλοσοφικής άποψης είναι πασίγνωστο πως βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της ανθρώπινης δημιουργίας… Αλλά και από θεατρικής, είναι ανυπέρβλητα αφού η πλοκή τους, το βάθος τους και κυρίως η φλογισμένη ψυχή των ηρώων τους τα καθιστούν αποκαλυπτικά και απείρως γοητευτικά για το κοινό αλλά και για εμάς τους ηθοποιούς… Δεν είναι τυχαίο πως ενώ δεν έχει γράψει κανένα θεατρικό έργο, όλα του τα διηγήματα έχουν παρουσιαστεί στην σκηνή!

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ;
Είναι τόσο πυκνά και βαθιά τα νοήματα που εμπεριέχονται στο κείμενο της παράστασης μας, που προτιμώ να αφήσω τον θεατή να εισπράξει ό,τι αυτός δύναται κι επιθυμεί… Προσωπικά θα ήθελα πάντως να τους μεταγγίσω την αναγκαιότητα να αγαπήσουμε την Ζωή την ίδια… αυτό το θαύμα που οργανώνει το χάος και μας εξακοντίζει στο Φως… κι ότι αυτό, μόνο μέσα από την Αγάπη μπορούμε να το επιτύχουμε!!!

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ;
Υπάρχει γύρω μας τόση αδικία, δυστυχία, προσφυγιά, πείνα, ψέμα, υποκρισία, εχθρότητα, πόλεμοι κλπ που νομίζω δεν είναι μόνο πως λείπουν οι ανθρώπινες αξίες, αλλά η ίδια η ιδιότητα του Ανθρώπου απουσιάζει! Πάντα συνέβαινε αυτό, τουλάχιστον στην γνωστή ιστορία μας, όμως τελευταία φαίνεται να εδραιώνεται ένας υλικός καταναλωτισμός που μας απειλεί σαν είδος… Ο παράδεισος Γη, η μητέρα μας Γη κυριαρχείται από τον άνθρωπο που έχει απωλέσει την βασική του ιδιότητα: την Ανθρωπιά κι αυτό έχει και θα έχει βαρύτατες κι ολέθριες συνέπειες για τον ίδιο αλλά και για την Ζωή αυτή καθαυτή! Γεμίσαμε γνώσεις κι επιστημοσύνες και λησμονήσαμε την εν συναίσθηση και την κατανόηση…

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΩΘΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΤΟΣΕΣ ΑΚΡΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ;
Ο Εγωισμός κι η αλαζονεία του ανθρώπου είναι νομίζω οι βασικές αιτίες… Έχω τρεις πιθανές εξηγήσεις για το πώς συνέβη αυτό στην ανθρωπότητα: Κάποια τρομερή κλιματική αλλαγή, μια σαρωτική όσο και βαθιά μικροβιακή επίθεση στο πυρήνα του ανθρώπινου οργανισμού ή ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται ακόμη ηλικιακά σε φάση μωρού παιδιού… Σε κάθε περίπτωση η «μωρία» μας έχει τυφλώσει διαιωνίζοντας το κακό… Γι’ αυτό δεν πιστεύω σε άμεσες λύσεις κι επαναστάσεις που θα άλλαζαν την ζωή μας… Μάλλον θα περιμένουμε πολύυυυ ακόμη … τουλάχιστον ώσπου ν’ αρχίσουμε να γεννάμε παιδιά με αγάπη… ή να γίνουμε εμείς οι ίδιοι πρώτα ατομικά η αλλαγή που θέλουμε να δούμε να συμβαίνει…

ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΘΑ ΠΕΡΙΟΔΕΥΣΕΤΕ;
Το μέχρι στιγμής πρόγραμμα για το καλοκαίρι είναι: Πρέβεζα 24/6, Τήνο 8/7, Νάξο 9/7, Γαλάτσι 12/7, Σίφνο 17/7, Λευκάδα 22/7, Κως 5/8, Κυπαρισσία 10/8, Ρέθυμνο 27/8 και Γύθειο 25/9… κι έπεται συνέχεια!

ΕΧΕΤΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΣΕΖΟΝ;
Θα συνεχίσω με το «Όνειρο ενός γελοίου» στην Αθήνα για λίγες παραστάσεις αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα… Ίσως κάνω και κάτι άλλο που έχω αυτή την στιγμή στο μυαλό μου αλλά δεν συνηθίζω να προγραμματίζω, προτιμώ να ζω το «όνειρό» μου… και ν’ αφήνω την Ζωή να με οδηγήσει…

1η Δημοσίευση Συνέντευξης :23-06-2016