«ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ»

Η ταλαντούχα ηθοποιός Πέγκυ Τρικαλιώτη μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για την δίχρονη απουσία της από το θέατρο, την εμπειρία της στον πρώτης μονόλογο, το νέο της ρόλο στην «ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ», τον ερχομό ενός παιδιού, την ευκολία μερικών ανθρώπων να σκοτώνουν και τα νέα της σχέδια.

Πώς ήταν η διετής απουσία σου από το θέατρο;
Επειδή ήμουν συνέχεια με το μωράκι μου , δεν ήταν σα να απείχα άνευ λόγου και αιτίας. Με γέμιζε τόσο πολύ αυτό το οποίο έκανα που δεν ένιωσα να μου λείπει. Πήγαινα σε παραστάσεις και παρακολουθούσα φίλους και δεν ζήλευα. Όταν άρχισα λίγο να ζορίζομαι , αμέσως είπα ότι πρέπει να δουλέψω και έκανα την «Προσγείωση».

Σε βλέπουμε πρώτη φορά σε μονόλογο καθώς και στο ρόλο του θήτη. Πώς το αντιμετώπισες;
Μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν μεγάλη πρόκληση και με ιντριγκάρισε πολύ. Ήταν κάτι πολύ έξω από εμένα. Όχι μόνο ο χαρακτήρας ο οποίος ήταν αρνητικός αλλά και σαν ψυχοσύνθεση διέφερε πολύ από εμένα. Είναι μία στρατιωτικός με απόλυτη πειθαρχία και με πολλά πρέπει. Πράγματα τα οποία έχω μεν στο θέατρο αλλά με μία ελευθερία συγχρόνως. Ήταν από τα πιο δύσκολα πλάσματα που μέχρι τώρα έχω προσεγγίσει υποκριτικά και κάθε μέρα παλεύω να μπω μέσα της.

Μια γυναίκα πιλότος… πόσο σπάνιο φαινόμενο είναι;
Στην Ελλάδα πολύ. Δεν υπάρχουν σε μαχητικά αεροπλάνα F16, MRS κτλ. Στην Αμερική και στο Ισραήλ ξέρω ότι υπάρχουν. Στην Αμερική είναι σύνηθες.

Πόσο χρόνο χρειάζεσαι για να ηρεμίσεις μετά από ένα τέτοιο ρόλο;
Με το που κατεβαίνω από την σκηνή , τελειώσει το χειροκρότημα και βγάζω τα ρούχα της παράστασης , ξανά είμαι εγώ. Είναι αυτόματα. Δουλεύω είκοσι χρόνια στο θέατρο. Αν αυτά τα χρόνια έπαιρνα μαζί μου τους ρόλους στην προσωπική μου ζωή , θα υπήρχε πολύ μεγάλο πρόβλημα. Οι ηθοποιοί δημιουργούμε μηχανισμούς με τα χρόνια για να μπορείς να βγεις από αυτό το πράγμα εύκολα. Ως θεατής βγαίνω το παίρνω ναζί μου πιο πολύ και ταράζομαι περισσότερο.

Ο ερχομός ενός παιδιού μπορεί να αλλάξει μια γυναίκα;
Αλλάζει μια γυναίκα 100%. Εσωτερικά στο μυαλό της και στην ψυχή της καθώς και εξωτερικά. Η καθημερινότητα της , η ζωή της, η δουλειά της. Ανάμεσα μέσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα η γυναίκα αλλάζει ολοκληρωτικά όταν κάνει ένα παιδί. Ενώ ο άντρας όχι. Λίγο μεταμορφώνεται. Η γυναίκα αλλάζει ολόκληρη , μέχρι και το σώμα της.

Πιστεύεις ότι η γυναίκα στον συγκεκριμένο ρόλο έχει ευαισθητοποιηθεί με τον ερχομό του παιδιού;
Φυσικά. Αλλάζει όλο της το σύμπαν αλλά δεν θέλει να το δει. Αρχίζει και γίνεται ευαίσθητη, νιώθει ενοχές για αυτά τα οποία κάνει, αλλά τα κρύβει κάτω από το χαλάκι , δεν θέλει να τα δει. Αυτή έχει γαλουχηθεί, έχει σπουδάσει, κάνει αυτό που κάνει και πρέπει να το κάνει έτσι. Πρέπει να πηγαίνει να σκοτώνει. Δεν υπάρχει κάτι άλλο για αυτήν. Όμως το μέσα της έχει αλλάξει και ενώ πριν σκότωνε και δεν την ένοιαζε τίποτα , τώρα έχει αρχίζει και την νοιάζει. Αυτό το νοιάξιμο που έχει αρχίσει να συμβαίνει μέσα της , επειδή δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει , το κρύβει κάτω από το χαλί.

Μέσα από το ρόλο σου έχεις καταλάβει πόσο εύκολο είναι για έναν άνθρωπο να σκοτώνει;
Είναι δυστυχώς τραγικά επίκαιρο. Στο βωμό μιας θρησκείας, με σημαία τους την θρησκεία ή για το καλό της πατρίδας τους σκοτώνουν. Μπορεί κάποιος από παιδάκι να του συμβεί αυτό. Γιατί συνήθως από νεαρά παιδιά τους γίνεται πλύση εγκεφάλου

Στην τηλεόραση θα σε δούμε;
Για την ώρα δεν έχω κάτι. Αν προκύψει κάτι με μεγάλη χαρά. 

1η Δημοσίευση Συνέντευξης 28-02-2015

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ:http://tospirto.net/theater/news/20939