«ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΟΘΕΙ»

Η διακεκριμένη πρωταθλήτρια και παραολυμπιονίνης κολυμβήτρια Αλεξάνδρα Σταματοπούλου μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για τον αθλητισμό, τη σπάνια νευρολογική διαταραχή ( stiff-person syndrom) από την οποία πάσχει, την κολύμβηση, τα μετάλλια, τις διακρίσεις , την μέχρι τώρα πορεία της, τον ελληνικό αθλητισμό, τον χορό τις δραστηριότητες της και τα επόμενα της σχέδια

Πότε μπήκε στη ζωή σου ο αθλητισμός ;
Ξεκίνησα από τη θάλασσα, είχα πάει σε ένα χώρο στο ΠΙΚΠΑ της Βούλας όπου μία ομάδα “tandem*” με βοήθησε θεραπευτικά να κάνω κολύμβηση στη θάλασσα. Ύστερα θέλησα να πάω σε πισίνα, να δοκιμάσω και εγώ αν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω αλλά συνάμα και θεραπευτικά. Όταν είδα μια κοπέλα που έκανε αγωνιστικά την προπόνησή της θέλησα και εγώ να προσπαθήσω και έτσι ξεκίνησα. Αρχικά ξεκίνησα στο Εθνικό Ίδρυμα Αποκατάστασης Αναπήρων, πήγαινα παράλληλα και σε ένα ΤΕΕ όπου συνδυαστικά προσέφεραν και θεραπευτική κολύμβηση και έτσι με ωφέλησε στο να κάνω αυτό που θέλω. Έκανα προπονήσεις ενάμιση μήνα και παράλληλα γράφτηκα και στον “ΤΥΡΤΑΙΟ”, το σύλλογο όπου ανήκω και συμμετείχα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Έτσι ξεκίνησα τη πορεία μου και συνεχίσαμε με διακρίσεις σε Ευρωπαικό και Παγκόσμιο επίπεδο .

Πως αντιμετώπισες το πρόβλημα υγείας που προέκυψε στη ζωή σου;
Όταν συμβαίνει κάτι ξαφνικό στη ζωή σου , δεν μπορεί να πεις ότι αντιλαμβάνεσαι εύκολα το τι σου συμβαίνει , τον λόγω , την αιτία καθώς και πως μπορείς να το αντιμετωπίσεις .Εμένα λόγω του ότι είναι νευροεξελιχτική πάθηση , από τη πρώτη στιγμή ενημερώθηκα για την εξέλιξη και την πρόληψη . Όμως δεν μπορώ να πω ότι μπορούσα να αντιληφθώ και να αποδεχτώ εξαρχής τις αλλαγές στο σώμα και τους πόνους που βίωνα . Γνώριζα νοητά ότι πρέπει να φανώ δυνατή , όμως μέσα μου υπήρχε μια διαρκής πάλη με το αν θα τα καταφέρω . Από το 2011 όπου έγινε η σωστή διάγνωση και ξεκίνησα τις θεραπείες πλασμαφαιρέσεις , άρχισα να νιώθω πιο δυνατή και πιο αισιόδοξη . Το άγνωστο με τρομάζει , αυτό με τρόμαξε . Όμως ποτέ δεν είπα ότι θα τα παρατήσω ότι και να φέρει η ζωή . Τώρα που γνωρίζω νιώθω δυνατή να αντιμετωπίζω ότι μου συμβαίνει .

Τα τελευταία χρόνια που ασχολείσαι με την κολύμβηση έχεις αποκτήσει αρκετά μετάλλια και διακρίσεις. Τι σημαίνουν αυτά για σένα;
Προπονητής μου είναι ο κύριος Μιχάλης Νικόπουλος και Φυσικοθεραπεύτρια μου η Άνθη Ζουμπλιου . Είμαι πολύ τυχερή που τους έχω δίπλα μου. Όταν αρχίσαμε προπονήσεις με το κύριο Μιχάλη θεώρησε ότι έχω δυνατότητες παρόλο που του εξήγησα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω με την πάθησή μου και ότι μπορώ να ανταποκριθώ ως ένα σημείο αλλά βλέπω ότι οι δυνάμεις μου δεν πάνε για παραπάνω. Επίσης αντιμετωπίσαμε κάποια προβλήματα σχετικά με την κατηγορία στην οποία θα έπρεπε να καταταγώ **, στη διαβάθμιση S1 (απ’οπου ξεκινάει) έως S5. Γιατί έκανα καλή εκκίνηση αλλά στα μέσα του 50ριου δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω γιατί “μαγκώνει” το σώμα μου οπότε από εκεί και πέρα δεν μπορώ παρά να κάνω ελάχιστες κινήσεις. Δηλαδή όλα εξαρτώνται από τόσο καλή εκκίνηση θα κάνω γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή στην πορεία οι δυνάμεις μου θα με εγκαταλείψουν.

Στη συνέχεια πήγαμε σε αγώνες στη Σουηδία για το διεθνές classification και εν τέλει με κατέταξαν στην κατηγορία S3 με την οποία συνέχισα και στους πανελλήνιους αγώνες.

Από το 2013 είμαι μέλος της Εθνικής ομάδας, της Ελληνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Α.Με.Α. Οι διεθνείς μου συμμετοχές μέχρι σήμερα είμαι :
Στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες το 2014 στην Ολλανδία(Eidhoven) (7η θέση στα 50 υπτιο) , στο διεθνές τουρνουά του Βερολίνου το 2015 και στους Παγκόσμιους αγώνες το 2015 στην Αγγλία (Glaskow) όπου κατέλαβα την 6η θέση στα 100m ελεύθερο, την 9η θέση στα 50 ύπτιο και την 8η θέση με την ομάδα της σκυταλοδρομίας 4Χ50μ.

Στους διεθνείς αγώνες κολύμβησης που έγιναν στις 19 Μαρτίου 2016, στην Νάουσα συμμετείχα στα 50μ Ελεύθερο με νέο πανελλήνιο ρεκόρ και επίδοση 0,51 που με κατατάσσει στην 4η θέση στον κόσμο και 3η στην Ευρώπη και στα 50 μ Ύπτιο με επίδοση 1.03 που με κατατάσσει στην 5η θέση στον παγκόσμιο ranking list και 3η στην Ευρώπη.

Στο Ευρωπαικό στην Funshal το 2016 στο τελικό του αγωνίσματος των 50 m ύπτιο , κάλυψα την απόσταση σε 47.89 και κατέκτησα τη 2η θεση , Στα 100 m ελεύθερο 1.58. με 3η θεση καθώς και στα 50 m ελεύθερο 57.84 ( την 2η θεση).

Στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Rio 2016 στα 100m Ελεύθερο απόσταση σε 1:44.34 (3η στην πρώτη σειρά), επίδοση που αποτελεί πανελλήνιο ρεκόρ. Παράλληλα, η επίδοσή μου στο πρώτο πενηντάρι του αγωνίσματος μετρήθηκε 46.21μ. που αποτελεί νέο ρεκόρ Ευρώπης… προκρίθηκα στον τελικό με τον 6ο καλύτερο χρόνο επίδοση (1:47.16) . Στη Σκυταλη 4×50 5η θεση η Ελλάδα . Στα 50m ύπτιο κατέκτησα την 5η θέση με επίδοση 58:33’

Για εμένα το να είμαι μέλος της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας ατόμων με Αναπηρία είναι δώρο . Το πιστεύω αυτό που λέω . Χάνεις κάποια πράγματα σημαντικά σίγουρα από τις παλαιότερες δραστηριότητες, όμως κερδίζεις κάτι τεράστιο , την εμπειρία να ταξιδεύεις και να εκπροσωπείς τη χώρα σου .Τι καλύτερο από αυτό που μου συμβαίνει.

Ο χορός τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;
Ο χορός με βοηθάει ιδιαίτερα στο να αποκαταστήσω τις σχέσεις μου με το περιβάλλον, να ανακαλύψω το ρυθμό που μπορεί να κρύβω μέσα μου και να πειθαρχώ το σώμα και το μυαλό μου. Οι αρχαίοι λαοί, θεωρούσαν την τέχνη του χορού απαραίτητη για όλους εκείνους που νιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν με την κίνηση. Γυναίκα, άνδρας ή παιδί δεν έχει σημασία. Ο καθένας μας μπορεί να ανακαλύψει την αρμονία μέσω του χορού και της μουσικής. Το πιστεύω ότι έχει επιδράσει πολύ θετικά και σε εμένα . Κάνω σύγχρονο και λάτιν χορό και συμμετέχω σε κάποιους διαγωνισμούς -Τουρνουά , όπως το Hellenic Dance Sport Open : Wheel Chair : One Dance Rumba  σε ομάδες χοροθεάτρου , όπως το ΔΑΓΙΠΟΛΗ του κυρίου Γιώργου Χρηστάκη , στην ομάδα EΞΙς  της κυρίας Αννα Βεκιάρη , στην ομάδα του σύγχρονου χορού της κυρίας Αντιγόνης Σαρρή  στο ” I like the way you move ” του Συλλόγου ΤΥΡΤΑΙΟΣ , Όπως επίσης και στην ομάδα του Danzarte  και το Dependance .

Ποια η γνώμη σου για τον ελληνικό αθλητισμό; Και ποια η σχέση αυτού με άλλες χώρες;
Στη χώρα μας είναι δύσκολο  κάποιος να έχει την οικονομική στήριξη από Κρατικούς φορείς για το λόγω του ότι υπάρχει η οικονομική δυσχέρεια σε όλους τους τομείς ( την λεγόμενη οικονομική κρίση ). Δεν μπορώ να απαιτήσω να έχω εγώ κάτι που ο μισός και παραπάνω λαός δεν έχει . Συναισθάνομαι και πορεύομαι με όσα καλά μου δίνονται και ανταποδίδω με όση δύναμη έχω , να σταθώ αντάξια . Δεν παραπονιέμαι , μου έχει σταθεί αξιοπρεπώς η Αθλητική Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία όπου είμαι μέλος. 

Ταξιδεύεις χωρίς τον προπονητή και τους γονείς σου σε πολλούς αγώνες. Σε επηρέασε ψυχολογικά το γεγονός ότι ήσουν μόνη σου;
Το ότι δεν έχω μαζί μου σχεδόν σε όλους τους αγώνες το προπονητή μου , με κάνει να νιώθω αρκετά ανασφαλής και σίγουρα δεν μπορώ να εκφράσω σε κάθε γεγονός το τι αισθάνομαι . Πολλές φορές δεν γνωρίζω άμεσα την επιτυχία ή αποτυχία μου . Στο Ρίο ευτυχώς με δικά μας έξοδα ( μέσω πολλών φορέων . οργανισμών, ανθρώπων εθελοντών και των ίδιων ) , κατάφεραν να έρθουν ο προπονητής μου και η φυσικοθεραπεύτρια μου .

Υπάρχει οικονομική στήριξη από το κράτος ώστε να παρέχονται τα απαραίτητα για να προπονείσαι;
Έχουν υπάρξει άνθρωποι που έχουν σταθεί δίπλα μου.. Πάρα πολλοί ευτυχώς. Ξεκινάω από τους tandem, είχα μείνει αρκετό καιρό στο ΠΙΚΠΑ της Βούλας για θεραπευτικό σκοπό και με βοήθησαν να μπορώ να επιπλέω στη θάλασσα και ύστερα κινησιολογικά, με ενθάρρυναν πάρα πολύ. Μετέπειτα που πήγα στο εξωτερικό πάλι οι Τandem  Είναι μία ομάδα εθελοντών που με βασικό κίνητρο την ανάγκη για βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών και ενηλίκων με αναπηρία, την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα αναπηρίας και κοινωνικής ένταξης και την ενδυνάμωση κοινωνικά ευπαθών ομάδων σύστησε την Tandem, μία Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία. , επίσης το ΜDA HELLAS  (είναι ένα φιλανθρωπικό σωματείο για τη φροντίδα ατόμων με νευρομυϊκές παθήσεις) , η Unique Life  και την εταιρία PwCGR . Θεωρώ ότι πλέον η χώρα μας υστερεί υλικοτεχνικά , όχι όμως στο βαθμό της ψυχής και της υπερηφάνειας που νιώθουμε κάθε φορά που πετυχαίνουμε έναν στόχο , για πολλούς ακατόρθωτο ,αλλά για μας εφικτούς . Σίγουρα δεν μπορούμε να φτάσουμε τις υποδομές των ξένων χωρών , πολύ θα θέλαμε , όμως συμβιβαζόμαστε με όσα έχουμε και πορευόμαστε με συνέπεια και σεβασμό σε ότι καλό μας δίνετε .

Ένα μήνυμα που θα έλεγες στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα;
Δεν είμαι η πιο κατάλληλη να δώσω συμβουλή πιστεύω, γιατί ουδείς αλάνθαστος και ουδείς άνθρωπος χωρίς όνειρα . Οπότε μάλλον θα έλεγα να πραγματοποιείται τα ” όνειρα ΄” σας με όλη σας την ενέργεια για να πετύχετε κάτι που σας αρέσει . Το μέτριο ποτέ δεν βγάζει στο άρτιο αποτέλεσμα . Ωστόσο θα παρότρυνα τους γονείς , να δώσουν την ευκαιρία στα παιδιά τους να δείξουν τα ταλέντα τους , όποιο κόστος κι αν έχει αυτό . Τουλάχιστον θα έχουν γευτεί την επιτυχία και την όποια αποτυχία στη ζωή τους .

Είσαι η φανερή απόδειξη στο ότι η θέληση και η δύναμη τη ψυχής κατορθώνουν σπουδαία πράγματα. Τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη;
Νιώθω πολύ τυχερή και ευγνώμων για όσα μου έχουν δοθεί . Πιστεύω ακράδαντα στην άποψη του ” συν Αθηνά και χείρα κίνει ” Προσπαθώ πάντα ,ότι καλό μου δίνεται να το ανταποδίδω με το καλύτερο μέγιστο τρόπο . Υπήρξαν αρκετές φορές που ένιωσα ότι δεν αντέχω ή ότι μπορεί να μην είμαι η κατάλληλη για το συγκεκριμένο άθλημα .Όμως ήταν στιγμές αδυναμίας μου κι όχι αδιαφορίας .Στην ουσία όταν μπει το άθλημα στη ζωή σου , πορεύεσαι με αυτό και προσπαθείς να γίνεσαι όλο και πιο καλός στο τομέα σου . Οι επιτυχίες δεν καθορίζουν απόλυτα αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις , αλλά το πάθος , η αγάπη και η επιμονή για το στόχο που θέτεις κάθε φορά . Aυτό ακολουθώ και νιώθω καλά με αυτά που έχω καταφέρει κι ας μην είναι τόσο μεγάλα τα κατορθώματα , σιγά- σιγά όλα θα έρθουν με το καιρό .
​
Έχεις δεχθεί συμπεριφορές ή και σχόλια που να σε στενοχώρησαν;
Στην όλη πορεία μου δεν έχω δεχθεί αρνητικά σχόλια , γιατί δεν δίνω δικαιώματα , άλλωστε όλοι για έναν σκοπό πάμε , δεν χρειάζεται να συμπεριφερόμαστε άσχημα . Γενικά υπάρχει το αίσθημα της ευγενής άμιλλας και έτσι περνάμε όμορφα . Ωστόσο βλέπω αρκετούς γονείς με τα παιδιά τους να παίρνουν την απόφαση να ξεκινήσουν το άθλημα κολύμβηση λόγω των επιτυχιών που υπήρξαν στη χώρα μας και σε προσωπικό επίπεδο όσοι με γνωρίζουν .Αυτό με χαροποίησε πολύ .
​
Εκτός από την κολύμβηση , τι άλλο σου αρέσει να κάνεις;
Εκτός από τη κολύμβηση ασχολούμαι με την εκμάθηση νοηματικής γλώσσας και τον σύγχρονο χορό . Ωστόσο ο χρόνος για όλα αυτά είναι περιορισμένος για το λόγω του ότι εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα . Όμως δεν θα ήθελα να τα αφαιρέσω από την καθημερινότητα μου , γιατί με γεμίζουν ως άνθρωπο και με εξελίσσουν ως προσωπικότητα .

Ποια τα επόμενα σου σχέδια;
Τα επόμενα μου σχέδια για τα επόμενα τέσσερα χρόνια είναι να καταφέρω να βρίσκομαι στους επόμενους παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκυο . Μέχρι τότε έχω μακρύ δρόμο αλλά συνάμα γεμάτο δύναμη και αισιοδοξία . Για το έτος 2017 θα έχω το oppening στο Βερολίνο ( 3με 10 Ιουλίου ) και το Παγκόσμιο στο Μεξικό ( 30 Σεπτεμβρίου με 6 Οκτωβρίου ) . Πιστεύω ότι όλα καλά θα πάνε , δεν χάνουμε ποτέ το θάρρος μας .