“ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ”

Ο αγαπημένος, ταλαντούχος ηθοποιός Θοδωρής Αθερίδης μίλησε στο Athens Art Theater και  στην Άννα Χατζή για την υποκριτική, τα πρώτα του βήματα, τη σκηνοθεσία, τη συγγραφή, το θέατρο, τα έργα του, τους “Άγαμους Θύτες” , την τηλεόραση, τις συνεργασίες του στο χώρο, την οικονομική και πολιτική κατάσταση που επικρατεί σήμερα, το νέο του έργο “Δόξαπατρή”, την συνεργασία με την κόρη του και τα σχέδια του.

Αποφοιτήσατε από το θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η υποκριτική ήταν η πρώτη σας επιλογή;
Ναι. Από τη Δευτέρα λυκείου μου μπήκε αυτή η ιδέα. Περίμενα να τελειώσω το σχολείο για να δώσω εξετάσεις στο κρατικό όπου με πήραν και έτσι ξεκίνησα.
 
Θυμάστε την πρώτη σας θεατρική εμπειρία;
Η πρώτη ήταν σε ένα παιδικό στο οποίο είχαμε παίξει στο «Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο» του « Ξανθούλη», όταν ακόμα ήμουν στο πρώτο έτος της σχολής. Θυμάμαι τις πρόβες και  ότι έπαιζα διάφορους ρόλους. Ως διαδικασία ήταν πολύ όμορφη και ευχάριστη.
 
Πως προέκυψε η συνεργασία σας με το μουσικό συγκρότημα «Άγαμοι Θύται»;
Το συγκρότημα είχε δημιουργηθεί λίγο πριν πάω εγώ, ένα χρόνο νωρίτερα. Ήταν ο Ιεροκλής Μιχαηλιδης, ο Δημήτρης Σταρόβας, Ο Στάθης Παχίδης και η Ρούλα Μανισάνου. Αυτοί οι τέσσερις το είχαν φτιάξει. Εγώ γνωρίστηκα με τα παιδιά την χρονιά που ο Ιεροκλής το ανέβασε στο Κρατικό Θέατρο, γίναμε φίλοι , έβλεπε ότι μου ταιριάζει αυτό το είδους θέατρο και με έβαλε στο δυναμικό τους.
 
Με τη μουσική ασχολείστε;
Δεν είμαι μουσικός. Δεν είχα σχέση ποτέ με τη μουσική. Κάνω μουσική επιμέλεια στα έργα και στις παραστάσεις μου. Την αγαπώ την μουσική αλλά δεν παίζω κάποιο μουσικό όργανο ούτε υπήρξα τραγουδιστής Οι Άγαμοι Θύται ήταν μουσικό – θεατρικό  σχήμα και εγώ ήμουν στο θεατρικό μέρος
 
Ο ρόλος σας στη σειρά «Σ αγαπώ μ άγαπάς» πιστεύετε ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την μετέπειτα καριέρα σας;
Ναι, πέρα για πέρα. Από αυτή την σειρά με αγάπησε ο κόσμος, έγινα δημοφιλής και ξεκίνησε μία ιστορία όπου ένα συγκεκριμένο κοινό με ακολουθεί και παρακολουθεί αυτά τα οποία κάνω μέχρι σήμερα.
 
Με την σκηνοθεσία πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε;
Ουσιαστικά από τα δικά μου έργα. Από το δεύτερο μου έργο «Μια μέλισσα τον Αύγουστο» που έκανα τη σκηνοθεσία και δεν σταμάτησα. Από τότε περικυκλώνω την δουλειά από παντού.  Γράφω , σκηνοθετώ και παίζω για να έχω μία πλήρη έκφραση αυτού του οποίου έχω να πω.

Ποιά είναι η πηγή έμπνευσης των έργων σας;
Στην ουσία φιλτράρω την πραγματικότητα στην οποία ζω. Μέσα από την κοινωνία, τις σχέσεις και την πολιτική. Ζούμε σε ένα πλαίσιο όπου το περιβάλλον καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε, ενεργούμε και ζούμε. Με φίλτρο λοιπόν αυτή την πραγματικότητα κάθε φορά γράφω. Τα θέματα μου προκύπτουν κατά τη διάρκεια της συγγραφής.
 
Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τους ηθοποιούς στα έργα σας;
Με το ταλέντο και την καλοσύνη. Πρώτα κοιτάω να είναι κάποιος ταλαντούχος και έπειτα να είναι καλός άνθρωπος.
 
Φέτος ετοιμάσατε ένα ιδιαίτερο έργο το «Δόξαπατρή» τόσο με κωμικά όσο και κοινωνικά στοιχεία . Πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα;
Από αυτό το καλοκαίρι το οποίο ήταν για όλους μας πάρα πολύ περίεργο και περιπετειώδες. Ο κάθε ένας αντιμέτωπος με την πραγματικότητα του την οποία δεν μπορεί να αποφύγει. Με βάση αυτό , έγραψα μία ιστορία όπου οι ήρωες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Όχι στενά πολιτικά αλλά ψυχικά. Είναι αντιμέτωποι όλοι με την δική τους πραγματικότητα και προσπαθούν να την διαχειριστούν.
 
Πρωταγωνιστείτε μαζί με την κόρη σας. Ήταν δική σας επιλογή αυτή η συνεύρεση;
Ναι, της ζήτησα να είμαστε μαζί, δέχτηκε, της έγραψα έναν ρόλο και συμπορευθήκαμε.
 
Είστε αισιόδοξος για την σημερινή κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας;
Δε ξέρω αν είμαι αισιόδοξος, το σίγουρο είναι ότι είμαι αποφασισμένος για το ότι πρέπει να επιζήσουμε από αυτή την κατάσταση. Πρέπει να το περάσουμε και να μην κάνουμε πίσω.
 
Σας έχει επηρεάσει η κρίση αυτή;
Τους πάντες. Μας έχει εξουθενώσει όλους, από κάθε άποψη. Ψυχικά, οικονομικά και ηθικά.
 
Το θέατρο είναι μία διέξοδος για τον Έλληνα πολίτη;  
Νομίζω πως ναι. Διότι βρίσκει έτσι τον τρόπο να αντιστέκεται και να έρχεται στο θέατρο. Θέλει αυτή την επαφή και τον ετεροκαθορισμό , να δει ο θεατής μέσα από τη μυθοπλασία και την αλληγορία να βρει το δικό του στήριγμα.
 
Η τηλεόραση σας λείπει;
Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο , κάνω τηλεόραση. Έκανα το «Αργά» , ενδέχεται φέτος να το ξανακάνουμε με κάποιον τρόπο. Αλλά εγώ ουσιαστικά χωρίς το θέατρο δεν μπορώ να ζήσω.
 
Μπορεί να υπάρξει ξανά στο μέλλον συνεργασία με την κυρία Παπαδοπούλου; 
Με μεγάλη μου χαρά. Αλλά δεν το βλέπω. Φτιάξαμε ένα κύκλο με την κυρία Παπαδοπούλου δύο χρονιές και ξεζουμίσαμε ένα θέμα όσο μπορούσαμε. Από κει και πέρα τα κανάλια τέτοιου είδους παραγωγή δεν κάνουν.

1η Δημοσίευση Συνέντευξης : 31-10-2015