“ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΜΟΝΟ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ “

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τις ξεχωριστές ερμηνείες στο χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης Μαρία Πρωτόπαππα μίλησε στο Athens art theater και την Άννα Χατζή για το θέατρο, τους ρόλους της, την δουλειά της, την τηλεόραση και τα νέα της σχέδια.

Το «μικρόβιο του ηθοποιού το είχες από μικρή;
Μάλλον ναι, δεν θυμάμαι από πότε. Είχα, όμως, κι άλλα πολλά ‘μικρόβια’, κάποια καθόλου καλλιτεχνική φύσης, ίσως ισχυρότερα από αυτό. Η ζωή και οι εσωτερικές ανάγκες που μου παρουσιάστηκαν έτυχε να το ενισχύσουν.

Σου άρεσε και ο χορός. Ασχολείσαι ακόμα;
Ο χορός ήταν για το σώμα μου, για την ευτυχία μου αναγκαίος. Ήταν ένα πάθος που με βοηθούσε να ελαφραίνω, να πετάω. Δεν ήταν επαγγελματικός στόχος. Απλά μια συνήθεια ρουτίνας. Με έκανε να ονειρεύομαι. Ένας τρόπος να υπάρχει το σώμα μου λιγότερο γειωμένο στην καθημερινότητα που μου φαινόταν κάπως άδεια. Ένα παιχνίδι μου. Δεν ασχολούμαι καθόλου. Πέρα από ελάχιστα παιδικά χρόνια, δεν ασχολήθηκα ποτέ στα σοβαρά.

Η Εκάβη ήταν ο πρώτος σου ρόλος στο δημοτικό. Τι ενδιαφέρον έβρισκες σαν παιδί σε αυτό τον χαρακτήρα;
Δεν ήταν ο πρώτος μου ρόλος. Ήταν επίσης ένα παιχνίδι. Τίποτα επίσημο, τίποτα σοβαρό. Είχαν πέσει στα χέρια μου οι Τρωάδες, θυμόμουν την ιστορία, κι έπαιζα σε μια πλατεία με τη φίλη μου το παραμύθι, γιατί με ταξίδευε. Δεν γνωρίζω για ποιόν λόγο μου άσκησε γοητεία αυτή η ηρωίδα. Έχω, απλώς, καθαρά την ανάμνηση εκείνου του παιχνιδιού σε ένα παρτέρι πλατείας.

Έχεις κάποια προτίμηση στα κλασσικά ή στα σύγχρονα έργα;
Καμία προτίμηση δεν έχω, μόνο περιέργεια για ό,τι βρεθεί μπροστά μου την κατάλληλη στιγμή. Απλώς τα κλασσικά είναι συνήθως πιο καλογραμμένα και φέρουν τη γοητεία ενός κόσμου που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Μοιάζει να έχουν μεγαλύτερο βάθος και εύρος.

Υπάρχει κάτι που να σε ενοχλεί στο χώρο της δουλειάς σου;
Πολλά και τίποτα

Πιστεύεις ότι υπάρχει κάποιος ρόλος οποίος ήταν καθοριστικός στην καριέρα σου;
Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει καριέρα. Κάποιους ρόλους τους αγάπησα περισσότερο από άλλους, σαν ανθρώπους που πέρασαν κι έφυγαν από τη ζωή μου την καθημερινή, αλλά άφησαν αναμνήσεις.

Την γνώμη του κοινού πως την αντιμετωπίζεις;
 Οι θεατές – για άγνωστο λόγο αντιπαθώ τη λέξη ‘κοινό’- είναι ένα πλήθος ανθρώπων που δεν γνωρίζω, που έχει ποικίλες απόψεις και σκέψεις για την κάθε δουλειά μας που παρακολουθεί, και που είναι όλες σεβαστές.

Βραβεύτηκες 2 συνεχόμενες χρονιές, την πρώτη φορά για 2η καλύτερη ερμηνεία και την 2η φορά για 1η καλύτερη ερμηνεία. Ήταν κάτι που περίμενες; Πως ένιωσες που άγγιξες τον κόσμο και σε ψήφισε σε 2 συνεχόμενες σεζόν;
Χάρηκα. Οι βραβεύσεις, ωστόσο, δεν με αφορούν ιδιαίτερα.

Πιστεύεις στο ελληνικό θέατρο;
Γιατί να μην πιστεύω; Επιβιώνει, άρα είναι αναγκαίο, είναι χρήσιμο. Δεν είμαι ικανή, άξια να επεκταθώ και να το κρίνω γιατί δεν έχω συνολική εποπτεία.

Έχεις στο μυαλό σου έναν ρόλο «όνειρο» τον οποίο θα ήθελες να υποδυθεί στο μέλλον;
Όχι, δεν ονειρεύομαι κάτι, δεν έχω καμιά εμμονή. Άλλα πράγματα με απασχολούν, άλλες αγωνίες έχω. Πώς θα ζήσω τη ζωή μου, τι άνθρωπος θα γίνω παραπέρα.

Κάνεις επιλογή στους ρόλους που υποδύεσαι; Έχεις απορρίψει δουλειές;
Έχω απορρίψει και με έχουν απορρίψει. Δεν κάνουμε όλοι για όλα, και δεν ταιριάζουμε παντού. Κάνω επιλογές, όταν μπορώ, σύμφωνα με τις συνθήκες και με την έμπνευση της στιγμής. Η ανάγκη με οδηγεί, μέσα ή έξω.

Η τηλεόραση σου λείπει; Θα έπαιζες σε κάποια σειρά αν σου το ζητούσαν αυτή την περίοδο;
Αυτή τη στιγμή δεν μου λείπει καθόλου. Είμαι όσο γίνεται απασχολημένη και γεμάτη.

Ετοιμάζεις κάτι αυτή την περίοδο;
Αρχές Μαρτίου θα ανέβει στο Παλλάς, από τα Αθηναϊκά Θέατρα, το έργο του Μπρεχτ ‘ Ο Κύκλος με την Κιμωλία’, σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη, μουσική Μάνου Χατζιδάκι και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη.

Πηγή 1ης φωτογραφίας:
http://www.tovima.gr/vimagazino/interviews/article/?aid=535782
Πηγή 2ης φωτογραφίας: 
http://www.culturenow.gr/22628/maria-prwtopappa-me-aformh-ton-eyripidh