“Ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου”
Ο επιτυχημένος και ταλαντούχος ηθοποιός Θοδωρής Αντωνιάδης μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για τις παραστάσεις “Μία στάση πριν” και “ Η Ωραία κοιμωμένη και ο πρίγκιπας Αστέρης” στις οποίες πρωταγωνιστεί , τη συνεργασία του με την Ηρώ Μουκίου και τον Βασίλη Ρίσβα, τον φόβο, την έλλειψη επικοινωνίας και την αποξένωση των ανθρώπων, την τηλεόραση και τους μέχρι τώρα ρόλους του, τα παιδιά, τις παιδικές παραστάσεις και τα επόμενα του σχέδια.
Σε βλέπουμε στις θεατρικές παραστάσεις «Μια στάση πριν» και «Η Ωραία κοιμωμένη και ο πρίγκιπας Αστέρης». Δύο διαφορετικά είδη θεάτρου. Σου αρέσει να εναλλάσσεις ρόλους;
Για μένα είναι ζητούμενο η εναλλαγή ρόλων στο θέατρο άλλα και στη δουλειά μας γενικά. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, διότι έχω δοκιμαστεί σε όλα σχεδόν τα είδη του θεάτρου , από αρχαίο δράμα, νεοελληνικά έργα, κλασσικά έργα ,σπουδαίους συγγραφείς κτλ.
Με την Ηρώ Μουκίου και τον Βασίλη Ρίσβα είχατε συνεργαστεί ξανά «Στην Κοπεγχάγη». Ήταν στόχος να ξανά δουλέψετε μαζί μετά από αυτή την παράσταση;
Με την Ηρώ Μουκίου, με συνδέει μια βαθιά και ανθρώπινη φιλία! Πέραν τούτου όμως, είναι μια ηθοποιός, μία συνάδελφος που τη θαυμάζω για το ταλέντο της, το ήθος της, αλλά και το λόγο της που είναι σπαθί! Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που με συγκινεί ιδιαίτερα! Θεωρώ πως είναι από τα καλύτερα παιδιά του χώρου μας. Μου δίνεται λοιπόν η ευκαιρία μέσα από την “κουβέντα “μας εδώ, να την ευχαριστήσω για τη στήριξη, την εμπιστοσύνη και την αγάπη της σε μένα σε όλα τα επίπεδα! Επαγγελματικά και ανθρώπινα! Όσο για το Βασίλη Ρίσβα, πρόκειται για έναν υπέροχο άνθρωπο πολυτάλαντο μιας και έχει δώσει ιδιαιτέρως πετυχημένα τις “εξετάσεις” του και ως ηθοποιός και ως σεναριογράφος (τον πρωτογνώρισα στη “δέκατη εντολή”στη σειρά που έμενα με καθόρισε!!) Και τώρα όμως ως συγγραφέας νεοελληνικού έργου με το “Μια Στάση πριν”! Θεωρώ πως και σε αυτή την παράσταση “συνυπάρχουμε”με κάποιο τρόπο, μιας και οι ήρωες μας ζούνε και μιλάνε μέσα από τη σκέψη και τα λόγια του!!! Η “Κοπεγχάγη” ήταν μια ευτυχισμένη συνάντηση για μένα και απαντώντας στο αρχικό σας ερώτημα, ναι φυσικά είναι πάντα στόχος και τιμή μου να δουλεύω με ανθρώπους όπως η Ηρώ Μουκίου και ο Βασίλης Ρίσβας που η “υγειά”, η ευγένεια και η έμπνευση”στη διαδικασία των προβών και της παράστασης είναι και για αυτούς το “όχημα”.
Δύο άνθρωποι παγιδεύονται σε ένα σταθμό του μετρό. Πως το αντιμετωπίζουν;
Kάτω από αυτές τις συνθήκες “εγκλεισμού”, οι ήρωες περνούν διάφορες φάσεις. Ο καθένας λειτουργεί και αντιδράει μέσα από τον χαρακτήρα του, μιας και πρόκειται για δυο ακραία διαφορετικές προσωπικότητες, με διαφορετικές καταβολές. Συναισθήματα και εντάσεις, όπως ο πανικός, το άγχος, η προσπάθεια εύρεσης διεξόδου αλλά και το χιούμορ ακόμα εναλλάσσονται σχεδόν αυτόματα. Ενώ η συνθήκη αυτή τελικά μπορεί κάπου να τους “ενώσει” μιας και αρχίζει να ξετυλίγεται ένα κουβάρι αμοιβαίων εξομολογήσεων.
Ο φόβος είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς του ανθρώπου;
Νομίζω πως ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου. Για μένα η τέχνη (οποιαδήποτε μορφής της), αποτελεί το μεγάλο μου σύμμαχο, το στήριγμα μου, στο να καταπολεμώ και να ξεπερνώ όσο μπορώ τους φόβους μου!
Τι έχει οδηγήσει τον κόσμο στην αποξένωση και στην έλλειψη επικοινωνίας;
Σίγουρα η επικοινωνία πια έχει αλλάξει μορφή. Όλος αυτός ο καταιγιστικός τεχνολογικός ρυθμός ορίζει με κάποιο τρόπο και το στυλ της επικοινωνίας. Ίσως λιγότερο ανθρωπινά πια, πιο “ψυχρά”. Από την άλλη νομίζω πως αν γίνεται σωστή χρήση του μέσου (και αναφέρομαι στα κινητά, στο ίντερνετ, στα social media) μπορεί να αποτελέσει έναν τρόπο εποικοδομητικής επικοινωνίας. Σίγουρα βέβαια κατά τη γνώμη μου τίποτα δε συγκρίνεται με την επαφή των ανθρώπων από κοντά. Ένα βλέμμα, μια αγκαλιά. Θέλω όμως να διατηρήσω την αισιοδοξία μου! Ο άνθρωπος κατά βάση είναι κοινωνικό ον, είναι στη “φύση”του! Τουτέστιν πάντα θα βρει τρόπο επικοινωνίας. Και τώρα που όλοι βιώνουμε μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα, παρατηρώ πως πολλοί άνθρωποι έρχονται ακόμα πιο κοντά μεταξύ τους.
Μπορεί ένα γεγονός να καθορίσει τον τρόπο ζωής ενός ανθρώπου;
Φυσικά ένα και μονό γεγονός μπορεί να καθορίσει τη ζωή ενός ανθρώπου. Κάποιες φορές απολυτά, είτε θετικα, ειτε αρνητικά. Προσδοκώ και εύχομαι για όλους μας την πρώτη περίπτωση! Τη θετική!
Ποιο συναίσθημα κυριαρχεί στο έργο;
Δεν κυριαρχεί ένα συναίσθημα. Όπως προείπα πρόκειται για ένα “γαϊτανάκι” συνεχόμενων εναλλαγών συναισθηματων , εντάσεων και “εκρήξεων”.
Δίνεται κάποιο μήνυμα στους θεατές μέσα από το έργο;
Nνομίζω πως κάθε “πετυχημένο” θεατρικό έργο αφήνει το “σημάδι” του στο θεατή. Το τι μήνυμα όμως και τι συναίσθημα μπορεί να προκαλέσει, ενδεχομένως να ναι διαφορετικό στον καθένα. Αν με κάποιο τρόπο ένα έργο, ( και εύχομαι και το ” Μια στάση πριν”) ενεργοποιήσει το μυαλό και την ψυχή του θεατή τότε μάλλον βρήκε το στόχο του και πέτυχε το σκοπό του.
Παράλληλα πρωταγωνιστείς και στην παιδική παράσταση «Η Ωραία κοιμωμένη και ο πρίγκιπας Αστερης». Τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές;
Aναμφισβήτητα, τα παιδιά είναι οι πιο αυστηροί κριτές και δικαίως! Λειτουργούν αυθόρμητα σε αυτό που παρακολουθούν και έτσι πρέπει . Η “μαγεία” λοιπόν και ο στόχος είναι όσοι, και όταν, ασχολούμαστε με το θέατρο για παιδιά,να προσπαθούμε να τα κάνουμε “συνοδοιπόρους” σε αυτό το δίωρο μαγικό ταξίδι που κρατάει μια παράσταση!
Το θέατρο κατά πόσο μπορεί να επηρεάσει την ψυχολογία ενός παιδιού;
Νομίζω πολύ!!! Για αυτό και είναι μεγάλη ευθύνη το ανέβασμα μιας παράστασης για παιδιά!!! Όταν το είδος αυτό αντιμετωπίζεται με τη δέουσα σοβαρότητα και σημασία από όλους τους εμπλεκόμενους συντελεστές , όλων των ειδικοτήτων, μπορεί να αποτελέσει ένα μικρό τρυφερό “θαύμα”. Με αυτή τη λογική, πορευτήκαμε και ανεβάσαμε φέτος στο Μικρό Πάλλας (κάτω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα του -αν μου επιτρέπετε-ιδιαιτέρως ευαίσθητου Σταύρου Στάγκου), τη διασκευή των Σταγκου-κ.Παντελια “Η ωραία κοιμωμένη και ο πρίγκιπας Αστέρης στο νησί της γνώσης” και ελπίζω να τα καταφέραμε.
Είσαι από τους ηθοποιούς τους οποίους έχουν πρωταγωνιστήσει σε πολλές επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Σε βοήθησε η τηλεόραση στη μέχρι τώρα πορεία σου στο χώρο της υποκριτικής;
Είχα την τεράστια τύχη και τιμή στα πρώτα μου βήματα ως ηθοποιός, να με εμπιστευτεί ο Πάνος Κοκκινόπουλος, εντάσσοντας με δυναμικά στη σειρά του “Δέκατη Εντολή”! Για άλλη μια φορά τον ευχαριστώ δημόσια!!! Ήταν η πρώτη μου επαφή με το μέσο, με την τηλεόραση και θεωρώ πως ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσε να μου έχει συμβεί. Ανακάλυψα και άλλους υποκριτικούς κώδικες και άλλα “κλειδιά”. Εκεί γνώρισα σπουδαίους συναδέλφους, σπουδαίους σκηνοθέτες και σεναριογραφους . Είμαι θα έλεγα συναισθηματικά “εμπλεκόμενος” με αυτή τη σειρά. Φυσικά μετά ακολούθησαν και άλλες όμορφες συνεργασίες όπως “Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα”,”Η γενιά των 592 ευρώ”, ” Το κόκκινο δωμάτιο”, “ένα μήλο την ήμερα” κτλ.
Σε έχουμε δει σε ρόλους δραματικούς, κοινωνικούς και κωμικούς. Πιστεύεις ότι σου ταιριάζει κάποιος περισσότερο;
Δεν νομίζω πως μου ταιριάζει ένα είδος περισσότερο. Σε αυτό μάλλον θα ταν πιο σωστό να απαντήσει κάποιος που ενδεχομένως να έχει παρακολουθήσει κάτι από αυτά που έχω παίξει. Προσωπικά δεν έχω κάποια προτίμηση. Αντιμετωπίζω τον κάθε ρόλο ξεχωριστά. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως ακόμα και δράμα μόνο να παίζεις η κωμωδία, οι ρόλοι είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Μπορεί το είδος να ναι ίδιο (λόγου χάρη δράμα) άλλα αλλιώς προσεγγίζεις ένα δραματικό ρόλο και αλλιώς έναν άλλο εξίσου δραματικό ρόλο.
Υπάρχει κάτι που θα θέλεις να κάνεις ( κάποιον ρόλο, συνεργασία) που δεν έχει συμβεί ακόμα;
Κάποιο συγκεκριμένο ρόλο όχι. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό ήδη με αυτούς τους ρόλους που έχουν “έρθει” και ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλοι. Προσδοκώ σε εμπνευσμένες συναντήσεις και συνεργασίες! Αυτό είναι το ζητούμενο για έμενα τουλάχιστον.
Υπάρχουν σχέδια για το μέλλον;
Υπάρχουν συζητήσεις για το θέατρο καθώς και για μια ταινία στον κινηματογράφο αλλά και μια σειρά στην τηλεόραση. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ δυστυχώς να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα. Το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι για ένα μουσικό πρότζεκτ, ένα cd που θα κυκλοφορήσει προσεχώς και στο οποίο συμμετέχω ως τραγουδιστής-ηθοποιός, μαζί με τις κύριες Νένα Μεντη και μαρίνα καλογήρου. Ο τίτλος του είναι “3 εποχές. Έχω την χαρά και την τεράστια τιμή να λέω τρία ανέκδοτα τραγούδια του κυρίου Μάνου Ελευθερίου. Τρεις ηθοποιοί,τρεις στιχουργοί: Μάνος Ελευθερίου, Νικος Μωραίτης, Λίνα Δημοπούλου. Συνθέτης είναι ο νεότατος και αν μου επιτρέπετε, ταλαντούχος Γιώργος Κυριάκος που “συστήνεται” με αυτή του τη δουλειά στον κόσμο .Ελπίζω και εύχομαι να ναι καλοτάξιδο!
