ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 2017-2018

“Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ”

Η μοναδική και ταλαντούχα Ηρώ Μουκίου Μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για την επιτυχημένη παράσταση “Μία στάση πριν” η οποία συνεχίζεται για 2η χρονιά στο θέατρο “Πολυχώρο Αθηναΐς” στην οποία πρωταγωνιστεί, τη συνεργασία της με τον Βασίλη Ρίσβα και τον Θοδωρή Αντωνιάδη, την αποξένωση και την έλλειψη επικοινωνίας, τον φόβο και τα επόμενα της σχέδια.

«Μία Στάση πριν» δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο θέατρο « Πολυχώρος Αθηναϊς». Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση.
Πρόκειται για μια παράσταση με πολλά στοιχεία ρεαλισμού, σουρεαλισμού ειρωνείας, αλληγορίας και μαύρου χιούμορ. Δυο άνθρωποι σε ένα μέτρο και ένα τρένο που δεν έρχεται ποτέ. Μάσκες που πέφτουν και ένοχα μυστικά που αποκαλύπτονται μέσα σε μια ώρα πραγματικού χρόνου!

Δύο άνθρωποι τελείως διαφορετικοί σε μία στάση περιμένουν το μετρό. Τι τους φέρνει κοντά;​
Τους φέρνουν κοντά οι ερινύες από τις οποίες δεν μπορούν να ξεφύγουν παρά μόνο αν τις εξομολογηθούν.

Που οφείλεται κατά τη γνώμη σας η αποξένωση και η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων σήμερα;
Κατά τη γνώμη μου οφείλεται στην ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας. Όλοι είναι με ένα κινητό στο χέρι και νομίζουν ότι επικοινωνούν. Αλλά και στις ψεύτικες ανάγκες που δημιουργούμε στο εαυτό μας , στην υπερκατανάλωση και την απληστία που μας απορροφούν πολύτιμο χρόνο .​

Ένα έργο του Βασίλη Ρίσβα. Με τον κύριο Ρίσβα όπως και με τον Θοδωρή Αντωνιάδη εκτός από την 10η εντολή και τον Κόκκινο Κύκλο συνεργαστήκατε και στη θεατρική παράσταση «Κοπεγχάγη». Πως βρεθήκατε και πάλι μαζί ;
Με τον Βασίλη Ρισβα και τον Θοδωρη Αντωνιαδη επιδιώκουμε να συνεργαζόμαστε και δεν είναι καθόλου τυχαία και η φετινή συνεργασία. Είμαστε ομάδα με σύμπνοια κατανόηση και αλληλοσεβασμό. Και αυτό θεωρώ είναι το μυστικό μιας επιτυχημένης συνταγής στη τέχνη.

Η παράσταση θα μπορούσαμε να πούμε ότι απεικονίζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων σήμερα;
Η παράσταση απεικονίζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων του σήμερα στο υπερθετικό βαθμό .Ο Συγγραφέας επέλεξε δυο αντιπροσωπευτικά δείγματα της κοινωνίας μας βάζοντας τους και μια νότα ακρότητας για να γίνουν πιο ενδιαφέροντες αλλιώς θα ήταν βαρετοί γιατί δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα είναι βαρετοί!

Ποιος ο φόβος της πρωταγωνίστριας που υποδύεστε;
Ο φόβος της ηρωίδας μου είναι η πλήξη. Παρα το γεγονός ότι έχει όλα τα υλικά αγαθά, η στέρηση της μητρότητας την οδηγεί σε μια πλήρη στειροτητα σε κάθε εκδήλωση της ζωής της. Δειχνει να περιμένει ακόμα και το θάνατο για να βγει από την πλήξη της. Στο δεύτερο μισό του έργου έχουμε όμως και από τους δύο ήρωες μια αντιστροφη που οφείλεται σε συνθήκη. Είναι η ανατροπή που δεν μπορώ να αποκαλύψω!!!

Πολλές φορές παρατηρούμε ότι ο κόσμος στα ΜΜΜ κινείται μηχανικά δεν κοιτάζει γύρω του. Τι είναι αυτό που τον κάνει να κλείνεται στον εαυτό του;​
Η συμπεριφορά των ανθρώπων στα ΜΜΜ είναι αντικοινωνική για το λόγο ότι ο χρόνος σαν έννοια και η έλλειψη του έχει καταβάλει και καταλάβει τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Όλα λειτουργούν σε συνάρτηση με το χρόνο και όλες οι υπόλοιπες σχέσεις μοιάζουν να αφανίζονται.

Ποιος ο μεγαλύτερος φόβος του ανθρώπου σύμφωνα με το κείμενο;
Νομίζω και πέρα από το κείμενο είναι ο χρόνος που έχει άμεση σχέση με το μαρασμό τη γήρανση και το θάνατο.

Ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης τους, ποιος θα μπορούσε να είναι;
Πιστεύω ότι ένας τρόπος αντιμετώπισης της φοβίας είναι η ενδοσκόπηση που οδηγεί τον άνθρωπο στη συνειδητοποίηση του προσωρινού μας περάσματος από τη ζωή και μας βοηθάει να βελτιώσουμε τη στάση μας απέναντι στους συνανθρώπους μας .

Είστε αισιόδοξη για την δύσκολη κατάσταση που περνάει η χώρα μας και ο κόσμος γενικότερα τα τελευταία χρόνια;
Ειμαι φύση αισιόδοξο άτομο και προσπαθώ έτσι  να βλέπω και το μέλλον της Ελλάδας. Η δεινη κυρίως οικονομική ασφυξία στην οποία έχουμε περιέλθει δυστυχως οδήγησε και σε κρίση αξιών. Όμως είναι νομοτελειακό το γεγονός ότι θα ανακάμψουμε.

Ετοιμάζετε κάτι κάλο εκτός από την παράσταση στην οποία παίζετε;
Εκτός από την παράσταση «Μια στάση πριν» του Β. Ρισβα θα έχω μια συμμετοχή στην ταινία του Γιάννη Λαπατά που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Μακριδακη «Η δεξιά τσέπη του Ράσου». Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος φίλος και συνεργάτης Θοδωρής Αντωνιαδης.

Γεννήθηκα στη Ρόδο το 1992 και κατάγομαι από την μικρή αλλά πανεμορφη Σύμη. Είμαι απόφοιτη της σχολής Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε του τμήματος μηχανολογίας Αθηνών. Κατα τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων και συγκεκριμένα την χρονική περίοδο 2012-2015 υπήρξα μαθήτρια - ακροάτρια της Δραματικής σχολής του Ιάσμου. Η συχνή επαφή με το θέατρο και η παρακολουθηση θεατρικών παραστάσεων με οδήγησαν στην δημιουργία του θεατρικού Σάιτ Athens Art Theater καθώς συνειδητοποίησα την μαγεία του θεάτρου και την συμβολή του στην καθημερινότητα μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *