“ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ”
Η ηθοποιός Μαρία Νάκου μίλησε στο Athens Art theater και στην Άννα Χατζή για την επιτυχημένη παράσταση «Δεν είμαι αυτός που γερνάει μαζί μου» η οποία επιστρέφει έπειτα από δύο χρόνια στο θέατρο Αλκμήνη στην οποία πρωταγωνιστεί , τη συνεργασία της με τους Διονύση Στραβοράβδη και Αλέξανδρο Χούντα με τους οποίους συνεργάζεται τα τελευταία χρόνια και τα επόμενα της σχέδια.
Η επιτυχημένη κωμωδία «Δεν είμαι αυτός που γερνάει μαζί μου» μετά από τρία χρόνια επιστρέφει στο θέατρο Αλκμήνη. Πως ήρθε αυτή η απόφαση;
Πράγματι, πέρασαν τριάμισι χρόνια. Είναι ένα έργο που αγαπήσαμε από την αρχή όλοι πάρα πολύ, και μαζί με εμάς και ο κόσμος οπότε ήταν μεγάλη μας χαρά και βαθιά επιθυμία να το επαναφέρουμε επί σκηνής. Κάθε φορά που μιλούσανε φίλοι μας σε παρέα μας παρότρυναν να το ξανακάνουμε προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να το ξαναδούν και μαζί με αυτούς όλοι όσοι δεν είχαν προλάβει.. Κάπως έτσι μπήκε η ιδέα..
Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση.
Το έργο του Αλέξανδρου μιλάει για την τρίτη ηλικία και τις ανθρώπινες σχέσεις ανάμεσα σε τρεις γυναίκες που γνωρίστηκαν μεγάλες, αλλά έχουν ζήσει μαζί πολύ σημαντικές στιγμές .. Είναι και οι τρεις έντονες και ιδιαίτερες προσωπικότητες, η μια πάσχει από άνοια αλλά πραγματικά χαρούμενη και τρελή για τη ζωή, η άλλη την λες και δεν τη λες “κακιά” κι απότομη αφού είναι μια γυναίκα στριμένη και μόνη στη ζωή στερημένη από έρωτα και αγάπη.. Ενώ η τρανς της παρέας είναι μια αρκετά καλοζωισμένη γυναίκα θα λέγαμε, χωρίς ιδιαίτερα κενά στη ζωή της αφού έχει ερωτευτεί και ζήσει έντονα κι έχοντας “όπλο” την εικόνα της κατάφερε να γίνει αυτό που ήθελε μια εντυπωσιακή γυναίκα που την κοιτάνε όπου κι αν βρεθεί. Όχι θετικά πολλές φορές βέβαια.. Το έργο μας δείχνει τις ιστορίες τους μέχρι να γνωριστούν και μετά σκηνές με στιγμές που έχουν ζήσει μαζί. Έξυπνο & γρήγορο με χιούμορ σε ένα μεστό κείμενο γεμάτο νοήματα για τις ανθρώπινες σχέσεις, την ύπαρξη & συνύπαρξη όλων είτε νέων είτε μεγάλων..
Ποιος ο δικός σου ρόλος;
Ο δικός μου ρόλος λοιπόν είναι αυτός της τρανς, που κατέβηκε από την επαρχία στην ενηλικίωσή της προκειμένου να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλλου και να ζήσει τη ζωή της ως γυναίκα..Το έργο συμπληρώνει η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου όπως καταλαβαίνετε αφού διάλεξε μια γυναίκα για να κάνει το ρόλο της τρανσέξουαλ, ενώ στους γυναικείους ρόλους είναι άντρες και μάλιστα με μούσια..!
Μια παράσταση με κωμικοτραγικούς χαρακτήρες. Σε τι είδους θα την κατέτασσες ;
Είναι μια κωμωδία καταστάσεων που θίγει μέσα από τις σχέσεις των τριών πολλά κοινωνικά θέματα όπως αυτό της γεροντοκόρης αλλά και της τρανσέξουαλ σε μια κοινωνία που αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν μειονότητες. Θα την κατέτασσα λοιπόν σε αυτές τις παραστάσεις που θα γελάσεις , θα προβληματιστείς μπορεί να ταυτιστείς κιόλας και στο τέλος να συγκινηθείς.
Ποιος ο στόχος της παράστασης;
Στόχος της παράστασης είναι να δείξει ότι όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε κι ό,τι κι αν έχουμε περάσει μπορούμε κι αξίζει να ψάξουμε να βρούμε εκεί έξω τους ανθρώπους που θα ταιριάξουμε & θα αγαπηθούμε προκειμένου να διανύσουμε τη πορεία της ζωής ευχάριστα..
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ηρωίδες του έργου αντιπροσωπεύουν κάποιες προσωπικότητες της κοινωνίας μας;
Αυτό εννοείται. Μη μου πείτε πώς όχι; Μπορεί όχι τόσο έντονα και ξεκάθαρα στο μάτι, αλλά σίγουρα ναι υπάρχουν.
Με τους Διονύση Στραβοράβδη και Αλέξανδρο Χούντα συνεργάζεστε τα τελευταία χρόνια. Τι είναι αυτό που σας ενώνει;
Μας ενώνει μια βαθιά φιλία αρχικά, πολλές στιγμές σαν αυτές που ζουν οι γριούλες μας, γέλια, εντάσεις, εκτίμηση, σεβασμός και πολλή αγάπη..!
Ασχολείσαι με κάτι άλλο πέρα από την υποκριτική;
Ναι, ασχολούμαι και με άλλες δραστηριότητες κι εκτός του καλλιτεχνικού χώρου.
Ετοιμάζεις κάτι άλλο παράλληλα με την παράσταση;
Ναι, ετοιμάζουμε με ακόμα μια φίλη συνάδελφο και σκηνογράφο κι έναν μουσικό μια παράσταση για παιδιά του Ευγένιου Τριβιζά τη μάγισσα Φρικαντέλα που μισούσε τα κάλαντα, και θα γίνει την περίοδο των γιορτών σε χώρους για παιδιά στα Νότια προάστια, όπου και κατοικώ.
