ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 2017-2018

«Δεν είναι απαραίτητο να προδώσεις την τέχνη σου για να γίνεις διάσημος»

Η αγαπημένη, καταξιωμένη και ταλαντούχα ηθοποιός, συγγραφέας και θεατρική μεταφράστρια Μέλπω Ζαρόκωστα μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για τις σπουδές της στο εξωτερικό, τα εφηβικά της χρόνια, την επιστροφή της στην Ελλάδα, το ραδιόφωνο, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μέχρι τώρα καριέρα της στο χώρο της υποκριτικής, την τηλεόραση , τη σημερινή εποχή και τα επόμενα της σχέδια.

Παίρνοντας από της αρχή τα πράγματα. Γεννηθήκατε στον Πειραιά. Στη συνέχεια μεταναστεύσατε στην Αλεξάνδρεια, έπειτα στο Σίδνεϊ όπου εκεί σπουδάσατε θέατρο;
Εκεί ωρίμασα σαν άτομο. Έφυγα από την Ελλάδα όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών και επέστρεψα στα είκοσι έξι. Έλειψα έντεκα χρόνια. Είχα κάνει ταξίδια στην Αγγλία, διότι σκόπευα να μείνω εκεί οριστικά. Μάλιστα είχα και έναν θεατρικό ατζέντη. Ο πρώτος μου σύζυγος ήταν σολίστ. Έκανε σπουδές μουσικής, σύνθεσης και διεύθυνσης και έτσι εγώ θα συνέχιζα εκεί την καριέρα μου. Αρρώστησε όμως ο πατέρας μου και ήρθα εκτάκτως στην Ελλάδα για να τακτοποιήσω διάφορα θέματα συγγενικά και με γράπωσε το ελληνικό θέατρο. Έτσι από τότε έμεινα εδώ. Συμπληρώνω σύντομα εξήντα χρόνια από τότε.

Πως ήταν αυτά τα χρόνια ;
Πολύ βαριά και κουραστικά. Ένας άλλος τρόπος ζωής απ’ότι είχα συνηθίσει στην εφηβεία μου. Σημαντικά τα χρόνια της εφηβείας. Η ζωή πολύ πιο εύκολη, πολύ πιο καθαρή και αλλιώτικη σε αγγλοσαξονικό περιβάλλον όπου γαλουχήθηκα σαν καλλιτέχνης.

Από μικρό παιδί ο στόχος σας ήταν το θέατρο;
Σε ηλικία 11-12 ετών στο σχολείο, έγραφα θέατρο χωρίς να γνωρίζω τι είναι το θέατρο. Έγραφα διάφορα σκετσάκια με τη φαντασία μου και τα παίζαμε με τους συμμαθητές μου. Άρα είχα μέσα μου το «σπέρμα». Όταν φύγαμε για την Αυστραλία και δημιουργήθηκε η νοσταλγία για την πατρίδα, τότε αυτό εκδηλώθηκε. Εκεί το σχολείο δεν ήταν όπως στην Ελλάδα. Ήταν «επαγγελματικό».  Όπως για παράδειγμα μάθαινες γραφομηχανή για να γίνεις γραμματέας. Εγώ είχα σκοπό να γίνω ηθοποιός πράγμα το οποίο δεν άρεσε στην οικογένεια μου η οποία ήταν παλαιών αρχών. Πάλεψα πάρα πολύ σκληρά, με βοήθησε και η μητέρα μου , κρυφά από τον πατέρα μου και μπήκα σε μία από τις καλύτερες σχολές στην οποία σπούδασα ένα διάστημα. Εκεί έμαθα θεατρική γραφή και γενικά ότι είχε σχέση με τηλεόραση. Διότι υπήρχε τηλεόραση την εποχή εκείνη στην Αυστραλία όπου έπαιξα κάποιους ρόλους κρυφά από την οικογένεια μου. Έμαθα λοιπόν σενάριο, θεατρική γραφή και ραδιοφωνική διασκευή. Στην Ελλάδα το ραδιόφωνο ήταν σε μεγάλη άνθιση τότε. Όταν έφτασα λοιπόν στην  Ελλάδα πήγα κατευθείαν στην διεύθυνσή της Κρατικής ραδιοφωνίας, στην ΥΕΝΕΔ και τους έδωσα τα διαπιστευτήρια μου για να ζητήσω δουλειά. Με «ρούφηξαν» κυριολεκτικά διότι δεν υπήρχαν άνθρωποι που να γνώριζαν αυτή την τεχνική μεταφοράς από το θέατρο στο ραδιόφωνο.

Ουσιαστικά ήρθατε στην Ελλάδα έχοντας όλες της προαπαιτούμενες σπουδές και γνώσεις για το θέατρο και την υποκριτική.
Όχι μόνο γνώσεις, είχα φορμάρει μια εκπληκτική καριέρα. Διότι δεν υπήρχαν πολλές νέες κοπέλες οι οποίες να κατέχουν την τέχνη του αρχαίου δράματος.

Οι συνεργασίες σας στην Ελλάδα άρχισαν αμέσως λοιπόν;
Απευθείας! Από μικρή ενέπνεα εμπιστοσύνη διότι ήμουν σοβαρό άτομο. Το μεγαλύτερο μου ταλέντο ήταν η απόλυτη ευσυνειδησία μου. Ήμουν συνεπής. Έτσι διακρίθηκα και σιγά σιγά μετέφρασα εκατοντάδες έργα. Τα διασκεύασα και τα έδινα στο θέατρο. Ταξίδευα στο Λονδίνο, γυρνούσα φέρνοντας έργα. Έχοντας έτσι τροφοδοτήσει το ελληνικό θέατρο με πάρα πολύ θέατρο. Από εκεί και πέρα είχα και μία εκπομπή δική μου « Από την κωμωδία στο δράμα» για τρία χρόνια. Παράλληλα έγραφα, σκηνοθετούσα και έπαιζα και στο θέατρο.

Γράφετε, μεταφράζετε, σκηνοθετείτε, ερμηνεύετε, πως τα συνδυάζετε ;
Το θέατρο είναι ο έρωτας της ζωής μου. Κάνω δουλειές του σπιτιού και σκέφτομαι πως πρέπει να γίνουν κάποιες σκηνές. Συνέχεια στο μυαλό μου βρίσκεται το θέατρο. Δεν το έχω χορτάσει. Δεν με ενδιαφέρει να παρουσιαστώ εγώ , με ενδιαφέρει η λέξη θέατρο.

Με τέτοια σπουδαία καριέρα και τέτοια εμπειρία στο θέατρο, βλέποντας το σήμερα μπορείτε να κάνετε σύγκριση του τότε με το τώρα;
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Άλλα επί τα χείρω και άλλα επί τα βελτίω. Δηλαδή τώρα είναι πιο εύκολο να μπεις μέσα στο χώρο , ενώ πρώτα ο χώρος ήταν πιο κλειστός. Η διαφορά είναι κολοσσιαία ως προς την αντιμετώπιση. Δηλαδή το θέατρο πλέον έχει πάψει πλέον να είναι τέχνη. Έχει γίνει «πώς να διακριθώ και να βγάλω χρήματα» . Έχει υποστεί μία αλλοίωση Γενικά ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί. Το θέατρο ήταν ένα όνειρο μέσα από το οποίο θα μπορούσα να εκφράσω τα ανθρώπινα συναισθήματα μέσω του θεάτρου.

Σας λυπεί αυτή η αλλαγή στο χώρο;
Αφάνταστα. Δεν είμαι ρομαντική ούτε υπήρξα ποτέ όμως με λυπεί η φθορά. Διότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η παραποίηση της ανθρώπινης φύσης. Όλη αυτή η σαχλαμάρα η οποία κυριαρχεί στα σενάρια τα οποία παρακολουθώ. Δεν είμαι δύσκολη ούτε τόσο αυστηρή. Ένα απλοϊκό έργο δε θα με κούραζε. Με κουράζει όμως αφάνταστα η προσποίηση , η προσπάθεια να κατακτήσουμε το ενδιαφέρον του κοινού με πράγματα που δεν άπτονται της πραγματικότητας, που δεν τα χρειαζόμαστε.

Κάνατε εκπτώσεις στη δουλειά σας;
Δεν είναι απαραίτητο να προδώσεις την τέχνη σου για να γίνεις διάσημος. Εγώ δεν πρόδωσα τίποτα από τα πιστεύω μου. Ήμουν τυχερή γιατί είχα το σθένος να κρατηθώ έτσι. Έκανα αυτά που ήθελα εγώ και πέτυχα σε αυτά. Δεν έκανα καμία υποχώρηση γιατί δεν χρειάζεται. Είναι δική μας επιλογή να είμαστε συνεπής με τα πιστεύω μας . Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι και το λέω εν πάση ειλικρίνεια  οι οποίοι είναι πάρα πολύ εντάξει σε αυτό το οποίο επιλέξανε για να κάνουν καριέρα.

Είστε από τις ηθοποιούς που πηγαίνουν στο θέατρο , παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις. Πως βλέπετε τα νέα ανεβάσματα;
Όχι μόνο πηγαίνω στο θέατρο, υπήρξα για ένα διάστημα πρόεδρος της εταιρίας θεατρικών συγγραφέων. Το λέω χωρίς κομπασμό. Ήταν μία δουλειά σκληρή διότι έπρεπε να παρακολουθώ τουλάχιστον όλα τα ελληνικά έργα τα οποία παιζόντουσαν. Ένιωσα την ανάγκη να το πω. Το έχω γράψει και το έχω πει : «Στην εποχή μας αν δεν αλλάξουμε μυαλά, είμαστε χαμένοι». Έχει κυριαρχήσει η μανία του χρήματος όπου κάνουμε τα πάντα για να πάρουμε μία δεκάρα παρά πάνω. Ταινίες γυρίζονται μερικές αξιόλογες. Εκεί ξεσπάνε κάποιοι σκηνοθέτες οι οποίοι έχουνε μεράκι, όπως έχω και εγώ. Γιατί η δουλειά που έκανα ήταν περισσότερο μεράκι παρά κέρδος. Το κέρδος ήρθε από μόνο του.

Η ανταπόκριση του κόσμου ποια είναι; Σας χαιρετάνε στο δρόμο ;
Η αγάπη του κόσμου είναι μεγάλη. Με γνωρίζει ο κόσμος , ίσως από την φωνή μου η οποία έχει διατηρηθεί με τον ίδιο τέμπο που μιλάω αλλά δεν έχω αλλάξει και πολύ φυσιογνωμικά. Ο χρόνος υπήρξε επιεικής μαζί μου.

Είναι χαρά για τον ηθοποιό αυτό;
Χαίρομαι για την αγάπη του κόσμου. Ο κόσμος χαίρεται να σε βλέπει. Ότι μπορείς να προσφέρεις στο συνάνθρωπο, αξίζει το κόπο να του το προσφέρεις.

Αυτή τη περίοδο ετοιμάζεται κάτι καινούργιο;
Γράφω θέατρο συνέχεια . Για ένα διάστημα είχα πάρει και μερικά έργα από τα κρατικά βραβεία και τροφοδοτώ θιάσους που θέλουν να παίξουν. Τα έχω χαρίσει στους νέους.  Επίσης είμαι στο σπίτι του Ηθοποιού από την ίδρυση του μαζί με την Φόνσου όπου προσπαθούμε να βοηθάμε συναδέλφους που το έχουν ανάγκη.

Πηγή 1ης φωτογραφίας: http://www.gossip-tv.gr/media/com_news/story/2012/03/17/176422/main/a7e6ffde81d353e6c34abc87ea5eec15.jpg

Γεννήθηκα στη Ρόδο το 1992 και κατάγομαι από την μικρή αλλά πανεμορφη Σύμη. Είμαι απόφοιτη της σχολής Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε του τμήματος μηχανολογίας Αθηνών. Κατα τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων και συγκεκριμένα την χρονική περίοδο 2012-2015 υπήρξα μαθήτρια - ακροάτρια της Δραματικής σχολής του Ιάσμου. Η συχνή επαφή με το θέατρο και η παρακολουθηση θεατρικών παραστάσεων με οδήγησαν στην δημιουργία του θεατρικού Σάιτ Athens Art Theater καθώς συνειδητοποίησα την μαγεία του θεάτρου και την συμβολή του στην καθημερινότητα μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *