ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ “Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ”
Ο σκηνοθέτης Θοδωρής Βουρνάς και οι ηθοποιοί (Αλέξιος Κοτσώρης, Παναγιώτης Μαλικούρτης, Βασίλης Τσιγκριστάρης ) της παράστασης “Η Αρχή του Αρχιμήδη” μίλησαν στο Athen Art Theater και την Άννα Χατζή για την παράσταση, η οποία παίζεται στο θέατρο “Αργώ“, σχολίασαν το έργο , τους ρόλους τους και μίλησαν για τα παιδιά, τους δασκάλους, την εξέλιξη της τεχνολογίας, την υπερπροστασία των γονιών και τις σχέσεις μεταξύ μαθητών και δασκάλων
Διαβάστε αναλυτικά:
Ο σκηνοθέτης Θοδωρής Βουρνάς:
Ένα έργο το οποίο δεν έχει εκδοθεί ακόμα. Πως το ανακάλυψες;
Διάβαζα ισπανικό θέατρο και μου έστελνε η μεταφράστρια μου Μαρία Χατζηεμμανουήλ διάφορα έργα. Κάποια στιγμή είδα σε αυτά τα έργα την «Αρχή του Αρχιμήδη». Κοίταξα φωτογραφίες και περίληψη και είπα αυτό θέλω να το διαβάσω. Μου το έδωσε στα αγγλικά, το διάβασα , το αγάπησα, πήρα τα δικαιώματα και τώρα το κάνουμε εδώ στο θέατρο «Αργώ» παράσταση.
Τι το ιδιαίτερο βρήκες σε αυτό το έργο;
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι τα πάντα είναι μία υποκειμενική ματιά. Εδώ ουσιαστικά έχουμε ένα κεντρικό περιστατικό το οποίο το βλέπουμε με υποκειμενική ματιά και δεν μαθαίνουμε , τι πραγματικά συνέβη, με τους χαρακτήρες να είναι έμμεσα εμπλεκόμενοι σε όλο αυτό.
Είναι ένα έργο το οποίο σχετίζεται άμεσα με την καθημερινότητα μας. Πως μπορεί να δημιουργηθεί μια παρεξήγηση, μία παρερμηνεία από το μηδέν η οποία μπορεί να είναι ολέθρια για ένα άτομο;
Το θέμα δημιουργείται εξαρχής μέσα από το facebook. Εκεί φουσκώνει. Το ενδιαφέρον στο έργο είναι ότι ενώ δημιουργείται το θέμα εκεί, κανείς δεν το αντιμετωπίζει αυτό σαν κάτι το ιδιαίτερο. Σε κανένα δεν κάνει εντύπωση. Ξεπερνάμε το facebook ενώ είναι η αφετηρία για να γίνει όλο αυτό. Το θεωρούμε δεδομένο. Στο έργο οι γονείς των παιδιών είχαν μία σελίδα στο facebook, εκεί έγραψαν αυτό το οποίο τους είπε το κοριτσάκι από το συμβάν στο κολυμβητήριο , διογκώθηκε το θέμα, αλλά τελικά στο έργο σε κανέναν δεν κάνει εντύπωση ότι αυτό έγινε μέσα από μία ηλεκτρονική σελίδα. Όλοι προχωρούν στις διαστάσεις τις οποίες έχει πάρει το γεγονός.
Τι στάση πρέπει να κρατήσει κατά την γνώμη σου ο συνάδελφος και ο διευθυντής απέναντι στον κατηγορούμενο καθηγητή του κολυμβητηρίου;
Αν τον πιστεύει και θέλει να τον στηρίξει, θα έπρεπε να τον βγάλει προς τα έξω. Να τον δείξει στους γονείς. Η ίδια επιλέγει να τον κρύψει, νομίζει πως έτσι θα τον προστατεύει και αυτό ουσιαστικά τον ενοχοποιεί.
Πιστεύεις ότι ο εργοδότης πρέπει να γνωρίζει την προσωπική ζωή και τις προτιμήσεις ενός εργαζόμενου;
Όχι δεν είναι. Ούτε είναι απαραίτητο, ούτε οφείλει να το γνωρίζει. Είναι κάτι που έχει να κάνει με την προσωπική του ζωή.
Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας και την παράσταση.
Η παράσταση αφορά τον φόβο που έχει το σημερινό πρότυπο σχετικά με την προστασία των παιδιών. Αυτό είναι που θίγει περισσότερο, την υπερβολή που η σημερινή κοινωνία έχει φτάσει στο σημείο να φοβάται. Αυτό που έχει γίνει ή που θα μπορούσε να έχει γίνει.
Ο ρόλος ο δικός μου είναι ο ρόλος του πατέρα. Ουσιαστικά είναι ο χαρακτήρας ο οποίος έρχεται στο κολυμβητήριο να μας πει το τι συμβαίνει έξω, εκφράζοντας την ανησυχία των γονιών. Γίνεται λοιπόν η διαμάχη με την διευθύντρια για το τι έχει συμβεί με το παιδί , αλλά και για το τι θα μπορούσε να έχει συμβεί με το δικό του παιδί.
Είναι η υπερβολική η ανησυχία των γονιών για τα παιδιά τους;
Σήμερα ναι. Δεν τολμάει κανείς να μαλώσει , να διορθώσει ένα παιδί ίσως πιο επιβλητικά. Κάτι το οποίο θα συνέβαινε παλαιότερα και θα είχε την υποστήριξη των γονιών. Υπάρχει αυτό σε ένα βαθμό το οποίο είναι υπερβολικό. Όχι πως πάντα είναι ακραίο, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να βρούμε και τους ανθρώπους που έχουν κάνει το λάθος , οι οποίοι κινούνται με κακό σκοπό απέναντι στα παιδιά. Αλλά αυτό ακριβώς λέει το έργο και όλο αυτό πως μπορεί ξαφνικά να διογκωθεί μέσα από το ίντερνετ και η ζωή του ανθρώπου να καταστραφεί από ένα post.
Η τεχνολογία σήμερα μπορεί να επιφέρει και την καταστροφή;
Μπορεί να προσφέρει τρομερά πράγματα. Όπως παγκόσμια ειρήνη , αλλά μπορεί ταυτόχρονα να καταστρέψει και έναν άνθρωπο ο οποίος να είναι αθώος.
Πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε σε κάθε μας κίνηση;
Αυτό είναι το τίμημα το οποίο έχουμε εμείς με την τεχνολογία. Έτσι όπως είναι τα πράγματα θα πρέπει αναγκαστικά να είμαστε ανοιχτές τις κεραίες και να εξετάζουμε τα πράγματα ξανά και ξανά.
Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Νομίζω είναι από αυτά τα τυχαία , τα οποία βρίσκεις μέσα από ιντερνέτ ή τα ακούς από κάπου. Έτσι έμαθα για την οντισιόν, πήγα , γνωρίστηκα με τον Θοδωρή και από την πρώτη μας γνωριμία ένιωσα ότι ήθελε να συνεργαστούμε. Όταν έμαθα κιόλας μετά ότι θα υποδυθώ τον «Τζόρντι» τον οποίο και διεκδίκησα, γιατί είμαι ερωτευμένος με τον ρόλο, χάρηκα πάρα πολύ.
Ένας άνθρωπος ο οποίος στα καλά καθούμενα μπορεί να βρεθεί μπλεγμένος. Που νομίζεις ότι μπορεί να οφείλεται αυτό;
Ο Τζόρντι είναι ένα παιδί το οποίο ανήκει στα πρότυπα μίας φυσιολογικής κοινωνίας , απλά είναι τόσο εγωπαθής που δυστυχώς δημιουργεί όλη αυτή την πλοκή γύρω του. Θα μπορούσε να είναι πολύ πιο απλός , αλλά μέχρι και ο ίδιος νομίζει ότι δεν είναι σίγουρος. Τελικά βρίσκεται μπλεγμένος και κατηγορείται για κάτι το οποίο δεν έκανε, αλλά θα μπορούσε να κάνει. Είναι ο φόβος που μας δημιουργούν από τα λάθος πρότυπα της κοινωνίας.
Τα παιδικά τραύματα και τα προσωπικά βιώματα πως συνδυάζονται με τον ρόλο σου;
Επειδή δεν μας μιλάει για το παρελθόν του και αυτό εμένα με βόλεψε πολύ . Με βοήθησε να χρησιμοποιήσω πράγματα δικά μου. Ο Τζόρντι έχει πολλά δικά μου στοιχεία . Αυτό το παιδί λοιπό χρησιμοποιεί και κινείται πάρα πολύ από τον φόβο του. Τον νοιάζει πάρα πολύ το τι θα πει ο κόσμος. Είναι νάρκισσος και θέλει να κινεί το ενδιαφέρον και για αυτό επαναλαμβάνεται συνέχεια στο έργο .
Εσύ είσαι ο πιο σοβαρός στην παράσταση;
Εμένα ο ρόλο είναι πιο ισορροπημένος μέσα στο έργο αν μπορούμε να πούμε. Με την έννοια ότι ψάχνει να βρει τι ακριβώς έχει συμβεί. Τα μόνα συναισθήματα του ουσιαστικά είναι προς την Άννα και φιλικά με τον Τζόρντι. Έχει το ρόλο του κοινού , που ψάχνει να βρει τι συνέβη. Είναι ο πιο αποστασιοποιημένος από όλα αυτά παρόλο που έχει καλές σχέσεις και με τους δύο.
Έχεις τον ρόλο ισορροπημένου δασκάλου , ο οποίος κρατάει μία απόσταση από τα παιδιά. Ποια στάση πρέπει να κρατάει ένας δάσκαλος απέναντι στα παιδιά σήμερα;
Εγώ γενικά είμαι της άποψης ότι οι άνθρωποι και οι δάσκαλοι πρέπει να είναι φιλικοί και να είναι κοντά στα παιδιά. Αλλά νομίζω ότι υπάρχουν όρια τα οποία μπορούν να βρεθούν. Δηλαδή ο Έκτορας αν είχε τύχει να δώσει ένα φιλί σε ένα παιδί, δεν θα ήταν το ίδιο με τον Τζόρντι που έχει ένα στυλ πιο πλακατζίδικο και ανέμελο. Γιατί έχεις βάλει τα όρια σου από πριν. Πρέπει πάντα να κρατάς μια απόσταση αλλά να κρατάς και ένα φιλικό πλαίσιο.
Όσον αφορά την εξέλιξη της τεχνολογίας και τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. Πως μπορεί να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στη ζωή ενός ανθρώπου αλλά και να τον στιγματίσει;
Δυστυχώς μπορεί πάρα πολύ. Έχει τεράστια δύναμη η διαδικτυακή επικοινωνία. Υπάρχει ένας εικονικός εαυτός και ένας πραγματικός εαυτός και αυτά που είναι στην εποχή μας τόσο διαδεδομένα πλέον με το ίντερνετ συγχέονται πλέον. Δεν είναι όπως παλιά , τώρα είναι ένας ο εαυτός , ο εικονοπραγματικός. Είναι αυτός ο οποίος υπάρχει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αυτός που έχουμε στην πραγματικότητα , ο οποίος επειδή πραγματικά έχει μπει το facebook τόσο πολύ στην ζωή μας και έχουν γίνει ένα. Αλλά πραγματικά μπορεί να επηρεάσει στο οτιδήποτε.
Παλαιότερα όπως αναφέρει το κείμενο οι σχέσεις ήταν πιο οικείες και δεν παρεξηγιόντουσαν τόσο εύκολα. Τι έχει αλλάξει;
Εμείς έχουμε γίνει πιο καχύποπτοι. Όλο αυτό με το ίντερνετ μας έχει κάνει όλους πολύ καχύποπτους. Γιατί είναι όλα πολύ εύκολα να γίνουν. Δεν ξέρω αν γίνονται πολύ περισσότερα. Σίγουρα γίνονται κάποια περισσότερα γιατί υπάρχει αυτή η ευκολία. Όπως λέει και στο έργο ο πατέρας ότι μέσω ίντερνετ μπορεί να γνωρίσεις ένα παιδί και να του πεις να έρθει σπίτι σου, δεν θα μπορούσε να συμβεί πριν 20 χρόνια γιατί δεν υπήρχε το διαδίκτυο. Οπότε όλα αυτά μας έχουν κάνει πιο παρανοϊκούς. Αν και εγώ διαφωνώ με την τόσο έντονη υπερπροστασία. Προς θεού όχι να γίνει κάτι εγκληματικό. Εννοώ ότι είμαι της λογικής, ότι το τραβάμε και εμείς λίγο. Όταν ξεκινάς και όλα σου φαίνονται παράξενα, σίγουρα θα βρεις και κάτι άλλο το οποίο θα είναι πιο παράξενο από τα υπόλοιπα.
