“ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ”

Ο ταλαντούχος ηθοποιός Νίκος Νίκας μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για τα πρώτα του βήματα στην υποκριτική, τη νεαρή του ηλικία, την τηλεόραση, το θέατρο, τη συνεργασία του με τον Πάνο Κοκκινόπουλο, την εμπειρία του ως καθηγητής δραματικής σχολής, τον επιτυχημένο μονόλογο “Αυτό που εγώ ονομάζω λήθη” και την παράσταση “Δέρμα στις φλόγες” στην οποία πρωταγωνιστεί. 

Πότε ξεκίνησες τα πρώτα σου βήματα στην υποκριτική;
Στο σχολειό στην δευτέρα γυμνασίου συγκεκριμένα όταν με τον δήμο Αχαρνών ανεβάσαμε τις “Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη αλλά την απόφαση να γίνω ηθοποιός την πήρα στην δευτέρα λυκείου τρία χρόνια αργότερα.

Είχες από μικρός το ερέθισμα αυτό;
Ναι, πιστεύω πως από μικρός το ήξερα απλώς δεν το είχα πει στον εαυτό μου.

Έχεις πολλές εμφανίσεις στην τηλεόραση. Θεωρείς τυχερό τον εαυτό σου για αυτό;
Ναι , είμαι τυχερός. Βέβαια έχω δουλέψει και δουλεύω ακόμα πάντα επίμονα. Αλλά μου δόθηκαν και μου δίνονται τα κίνητρα κάθε φορά κι αυτό το θεωρώ ευλογία . Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι πολλές οι εμφανίσεις μου στην τηλεόραση, απλώς έτυχε οι δυο σειρές που έχω κάνει να κρατήσουν αρκετά επεισόδια.
​
Είσαι από τους βασικούς ηθοποιούς των έργων του Πάνου Κοκκινόπουλου. Πως είναι σαν εμπειρία , τέτοιου είδους συνεργασίες;
Δεν είμαι από τους βασικούς ηθοποιούς του Πάνου αλλά ναι, έχουμε συνεργαστεί αρκετές φόρες στο παρελθόν. Η συνεργασία μου με τον Πάνο ήταν άψογη. Μου έμαθε να αντιμετωπίζω την κάμερα καθώς και ότι η υποκριτική είναι μια σε όποιο μέσο κι αν την εξασκείς. Σημαντική εμπειρία λοιπόν από κάθε άποψη.

Διδάσκεις σε δραματική σχολή. Τι σχέση έχεις με τους μαθητές σου;
Η εμπειρία αυτή είναι εξίσου σημαντική για μένα όσο το να βρίσκομαι στην σκηνή. Είμαι ερωτευμένος με την διαδικασία της διδασκαλίας .Οι μαθητές μου είναι για μένα ο μισός μου κόσμος όσον αφορά την υποκριτική και πρέπει πω πως κάθε μέρα όσον καιρό το κάνω αυτό, μαθαίνω πιο πολλά από εκείνους.

Στο θέατρο είσαι κάθε χρόνο. Είναι απαραίτητο για σένα να βρίσκεσαι στο σανίδι;
Αν και δε μου αρέσει αυτή η λέξη ,ναι για μένα ισχύει όπως κι αν ακούγεται .
​
Η τηλεόραση σου λείπει;
Όχι καθόλου.

Θα επέλεγες κάποιο άλλο επάγγελμα εκτός από αυτό του ηθοποιού;
θα ήθελα να οδηγώ τρένα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η αγαπημένη μου βόλτα ήταν στον σταθμό του Μενιδίου όπου με πήγαινε ο παππούς μου. Υπάρχει κάτι στο ταξίδι με το τρένο που με μαγεύει . Ακόμα και σήμερα κάνω σαν μωρό απ τη χαρά μου όταν μου συμβαίνει.

Σε βλέπουμε κυρίως σε δραματικούς ρόλους. Θ ήθελες να δοκιμαστείς στην κωμωδία;
Δεν είμαι και πολύ σίγουρος υπό συνθήκες βέβαια γιατί όχι;

Φέτος σε είδαμε σε έναν πολύ δυνατό μονόλογο. «Αυτό που ονομάζω εγώ λήθη». Είναι το ίδιο δύσκολο για έναν ηθοποιό να ερμηνεύει έναν μονόλογο όπως έναν οποιοδήποτε ρόλο;
Καμία σχέση. “Η λήθη” είναι το πιο δύσκολο πράγμα που μου έχει τύχει , συγχρόνως όμως και το πιο γοητευτικό ,μαγικό και δυνατό.

Ωστόσο είσαι και στο θέατρο «OLVIO» στην παράσταση «Δέρμα στις φλόγες». Ένας τελείως διαφορετικός ρόλος. Σου αρέσει να εναλλάσσεις ρόλους; Πως το επιλέξατε; Τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις σε αυτό το έργο;
Μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω ρόλους που δεν μοιάζουν ο ένας με τον άλλον. Αυτό δεν έχει βέβαια καμία πρωτοτυπία. Νομίζω ότι κάθε ηθοποιός χαίρεται όταν του συμβαίνει. Δεν το επιλέξαμε με επέλεξε η Ασπα Τομπουλη κι εγώ της δέχτηκα. Αυτό που ξεχωρίζω στο «δέρμα στις φλόγες» είναι ο κυνισμός του και η άψογη αρχιτεκτονική, από άποψη γραφής που κρατάει τον θεατή μια ώρα και είκοσι λεπτά απόλυτα εμπλεκόμενο

Στο έργο βλέπουμε τον Πόλεμο, την εκμετάλλευση και τη δόξα. Απεικονίζει την σημερινή κατάσταση;
Όχι μόνο την σημερινή, αλλά την διαχρονική κατάσταση του ανθρώπινου είδους και δυστυχώς από κτίσεως κόσμου.

Τι πιστεύεις ότι οδηγεί τον άνθρωπο σε αυτά τα άσχημα και ακραία φαινόμενα;
Η ίδια του η φύση όπως λέει και στο έργο το φίδι, «δεν φταίω εγώ είναι στη φύση μου».

Ο ρόλος σου στο έργο πως αντιμετωπίζει αυτές τις καταστάσεις;
Ο ρόλος μου στο έργο είναι από αυτό το ανόητο υπερφίαλο είδος των ισχυρών που πιστεύουν ότι θα ζήσουν για πάντα και οι λέξεις συνάνθρωπος και ηθική τους ακούγονται τουλάχιστον γραφικές. Ας μην αναφερθούμε σε σύγχρονα παραδείγματα.

Ετοιμάζεις κάτι άλλο;
Αυτή τη στιγμή όχι αλλά είμαι ευγνώμων για αυτά που έχω τώρα
​