ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ 2015-2016

«ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ, ΕΖΗΣΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΧΡΟΝΙΑ»

Η μοναδική , ταλαντούχα και σπουδαία ηθοποιός και τραγουδίστρια Σούλη Σαμπάχ μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή, για τη ζωή της, την Αίγυπτο, τον σύζυγο της Δημήτρη Νικολαΐδη, το τραγούδι, την υποκριτική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την τηλεόραση, τις συνεργασίες της στο χώρο, τα νέα παιδιά, το σημερινό θέατρο και την σημερινή τηλεόραση και την αγάπη της για τον κόσμο.

Γεννηθήκατε στην Αλεξάνδρεια. Πότε ήρθατε στην Ελλάδα;
Ήρθαμε ταξίδι με τη μητέρα μου γιατί ο γιατρός της στην Αίγυπτο ήταν μαθητής ενός κορυφαίου γιατρού ο οποίος ήταν ειδικευμένος στο πρόβλημα υγείας από το οποίο ταλαιπωρούσε τη μητέρα μου. Καθίσαμε ένα μήνα στην Αθήνα για να κάνει τις θεραπείες της και εδώ γνώρισα τον άντρα μου Δημήτρη. Τον Δημήτρη τον είχα δει να παίζει πιάνο σε μία παράσταση στην οποία μας είχαν πάει με το σχολείο. Έπειτα τον συναντήσαμε στην Ελλάδα τυχαία στο δρόμο. Ο ξάδερφος της μητέρας μου σπούδασε στην Ελλάδα , ένας πολύ μορφωμένος αλλά και παθιασμένος με την τέχνη. Γνώριζε όλους τους ηθοποιούς και τον είχε καλέσει στο εξοχικό μας σπίτι στην Αίγυπτο . Ο Δημήτρης αισθανόταν υποχρεωμένος για την φιλοξενία και όταν είδε τη μητέρα μου τυχαία στην Αθήνα ήθελε να μας το ανταποδώσει και μας κάλεσε να βγούμε. Όμως η μητέρα μου δεν μπορούσε να βγαίνει έξω τα βράδια λόγω της θεραπείας που έκανε και έτσι βγήκα εγώ μαζί του. Τότε λοιπόν αρχίσαμε να κάνουμε παρέα και να γνωριζόμαστε. Μετά από λίγες μέρες επιστρέψαμε πίσω. Αλλά εγώ γύρισα σύντομα στην Αθήνα με την δικαιολογία να πληρώσω ένα οικόπεδο που είχαμε αγοράσει στα Ιλίσσια. Έτσι ήρθα ξανά και παντρεύτηκα.

Με το τραγούδι πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε;
Από μικρό παιδί έγραφα ποιήματα, στο σχολείο έπαιζα παραστάσεις και το τραγούδι το λάτρευα. Όταν ήρθα στην Ελλάδα , ένα ζευγάρι ηθοποιών φίλοι του Δημήτρη, έπαιρνε μια ομάδα από ηθοποιούς και πήγαιναν στα νοσοκομεία για να διασκεδάζουν τους αρρώστους. Μια μέρα πήγα μαζί και τους είπα ένα τραγούδι , για να τους ανεβάσω τη διάθεση παράλληλα όμως έπαιζα μαζί τους και ενθουσιάστηκαν. Άρχισα να πηγαίνω λοιπόν και εγώ από τότε. Ο Δημήτρης ήταν στο Θίασο του Λογοθετίδη. Μια μέρα είχαμε πάει στο κέντρο «Βράχος». Ο Λογοθετίδης μου ζήτησε να πω ένα τραγούδι από την πατρίδα μου και όταν τραγούδησα ξεσηκώθηκε όλο το μαγαζί. Όταν ξανά πήγαμε μετά από τρεις μέρες ο κόσμος ζήτησε από τον καταστηματάρχη να τους τραγουδήσω. Βρέθηκαν τρεις πελάτες από πολύ γνωστές οικογένειες οι οποίοι ήθελα να τραγουδήσω. Ο ιδιοκτήτης λοιπόν μου ζήτησε να τραγουδάω στο μαγαζί και εγώ δέχθηκα με τον όρο αν την πρώτη βραδιά δεν είχα επιτυχία να μη συνέχιζα. Έγινε χαμός στην κυριολεξία. Τραγουδούσα και ταυτόχρονα έλεγα αστεία, είχα χιούμορ και διασκέδαζα τον κόσμο μία- δύο ώρες μόνη μου. Ο κόσμος τρελενώταν. Στο μεταξύ ανέβασα το νυχτοκάματο στα νυχτερινά κέντρα. Έβγαζα πολλά χρήματα.

Στον κινηματογράφο πότε ξεκινήσατε να παίζετε;
Τις τρεις πρώτες μέρες που ήμουν στην Ελλάδα και περπατούσαμε με τον Δημήτρη στην Ακαδημίας, ήρθε ένας κύριος και είπε στον Δημήτρη «Πες στο κορίτσι να έρθει να παίξει» αλλά δεν δέχθηκα διότι αν το μάθαιναν στην Αίγυπτο δεν θα με άφηναν. Όταν παντρεύτηκα όμως ήρθε ο Σακελλάριος και μου είπε «Τώρα , θα παίξεις». Έτσι έπαιξα στην ταινία «Λατέρνα , Φτώχεια και φιλότιμο» στο ρόλο της Τσιγγάνας. Ήμουν μελαχρινή και το καλοκαίρι μαύριζα εύκολα οπότε μου ταίριαζε ο ρόλος. Αυτή ήταν η πρώτη μου ταινία, μετά άρχισαν οι προτάσεις και έπαιξα και σε πολλά άλλα. Παρόλα αυτά δεν έπαιζα εύκολα. Επέλεγα αυτό που με ενδιέφερε. Επειδή δούλευα δεν ήμουν αναγκασμένη να πηγαίνω οπουδήποτε. Ήθελα να κάνω πράγματα που μου άρεσαν και μου έκαναν καλό.

Θεωρείτε τον εαυτό σας τυχερό για αυτά τα οποία έχετε ζήσει και έχετε κάνει μέχρι τώρα;
Πάρα πολύ. Έζησα υπέροχα χρόνια. Παντρεύτηκα ένα σπουδαίο άνθρωπο. Μακάρι όλες οι κοπέλες να έβρισκαν έναν άνθρωπο σαν το Νικολαΐδη.

Βλέπετε τηλεόραση; Παρακολουθείτε τα ελληνικά σήριαλ.
Όλα.

Πως σας φαίνονται οι νέες δουλειές;
Οι νέες δουλειές είναι πιο καλές από τις δικές μας. Οι παλιές είχαν το ψώνιο του ηθοποιού, για αυτό μένουν και ξεχωρίζουν. Τώρα παίζουν γιατί είναι η δουλειά τους, ενώ τότε ήταν το πάθος τους. Η τηλεόραση είναι η φωτογράφιση της ζωής, επομένως το τι είναι ο κόσμος σήμερα το βλέπεις μέσα από το γυαλί.

Ποια η γνώμη σας για το σημερινό θέατρο;
Το σημερινό θέατρο είναι πιο προχωρημένο.

Συμφωνείτε με την διασκευή και τις νέα ανεβάσματα κλασσικών έργων;
Ναι. Είναι μια διαφορετική άποψη. Ο κάθε ένας ο οποίος αποφασίζει να ανεβάσει ένα έργο το βλέπει διαφορετικά ανάλογα με τη μόρφωση του, το ενδιαφέρον του και τα θέλω του. Δεν μπορεί ένα έργο να παίζεται πάντα το ίδιο. Αν δε βάλεις τον εαυτό σου στο έργο και το αντιγράφεις πρώτα απ’ όλα δεν το κάνεις καλό και δεν το καταλαβαίνεις.

Εσείς έχετε συνεργαστεί με πολλά νέα παιδιά. Θεωρείτε τη νέα γενιά ταλαντούχα;
Επειδή τα πράγματα είναι εύκολα, δεν είναι όλοι υπερταλαντούχοι. Πρώτα η ταλαιπωρία για να παίξει κάποιος στο θέατρο ήταν τόσο μεγάλη που έπρεπε να είσαι αρρωστημένος με αυτό και ταυτόχρονα πάρα πολύ καλός για να επιπλεύσεις. Δεν έβγαιναν χιλιάδες ηθοποιοί, έβγαιναν αυτοί οι οποίοι ήταν παθιασμένοι με το θέατρο και οι οποίοι μάλιστα «πεινούσαν». Θέατρο σήμαινε πείνα. Αυτό επειδή το ήξερα δεν άφησα ποτέ το κέντρο.

Κάνατε οικονομία;
Τότε έμενα στο Κολωνάκι. Ήμουν ντυμένη με την τελευταία λέξη της μόδας. Αν κάποιος μου ζητούσε πάντα έδινα, αλλά δεν έκανα τρελά πράγματα. Ούτε σπαταλούσα χρήματα χωρίς να αξίζει.

Υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει;
Ίσως θα έπρεπε να κάνω ένα παιδί. Σπούδασα παιδαγωγικά και πιστεύω θα το μεγάλωνα σωστά. Αλλά δεν το έκανα διότι θα έπρεπε να σταματήσω τη δουλεία. Περίπτωση όμως να μη δουλέψω δεν υπήρχε γιατί δε θα μπορούσαμε να ζήσουμε. Ήταν δύσκολα να μη δουλεύω. Έτσι όπως ήθελα να ζω χρειαζόντουσαν χρήματα.

Εισπράξατε την αγάπη του κόσμου αλλά και των συναδέλφων σας;
Ναι , ειδικά του κόσμου πολύ. Ακόμα και τώρα που με βλέπουν στον δρόμο με σταματούν, μου μιλούν , με αγκαλιάζουν και με φιλούν.

Ήσασταν ανοιχτή με τον κόσμο; Σας άρεσε να μιλάτε μαζί του;
Ο Δημήτρης απορούσε που καθόμουν με τις ώρες και μιλούσα με τον κόσμο. Μ’αρεσε πολύ η επαφή με τον κόσμο.

Υπάρχουν ηθοποιοί οι οποίοι δεν θέλουν αυτή την στενή επαφή. Ποια η γνώμη σας;
Ναι είναι πολλοί ηθοποιοί που δεν θέλουν να τους πλησιάζει ο κόσμος. Δε ξέρω γιατί. Εγώ πάντα ήθελα την επικοινωνία και την αγάπη του. Αν ο κόσμος δε με χειροκροτούσε θα έφευγα.

Σας έχουν κάνει προτάσεις για κάποιον ρόλο ;
Αρκετές. Μάλιστα πρόσφατα είχα μία πρόταση για τη σειρά «Μην αρχίζεις την μουρμούρα» αλλά αρνήθηκα επειδή είχα χτυπήσει το πόδι και φοβόμουν. Μετάνιωσα που δεν το έκανα τελικά.

Είστε αισιόδοξη για το μέλλον;
Η αλήθεια είναι ότι δεν φοβάμαι. Κάτι θα γίνει. Κάπως θα έρθουν τα πράγματα, ανάλογα με τους καιρούς και θα σωθούμε.

1η Δημοσίευση Συνέντευξης : 05-06-2016

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ:
1Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: http://www.espressonews.gr/
2Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: http://www.gossip-tv.gr/

Γεννήθηκα στη Ρόδο το 1992 και κατάγομαι από την μικρή αλλά πανεμορφη Σύμη. Είμαι απόφοιτη της σχολής Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε του τμήματος μηχανολογίας Αθηνών. Κατα τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων και συγκεκριμένα την χρονική περίοδο 2012-2015 υπήρξα μαθήτρια - ακροάτρια της Δραματικής σχολής του Ιάσμου. Η συχνή επαφή με το θέατρο και η παρακολουθηση θεατρικών παραστάσεων με οδήγησαν στην δημιουργία του θεατρικού Σάιτ Athens Art Theater καθώς συνειδητοποίησα την μαγεία του θεάτρου και την συμβολή του στην καθημερινότητα μας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *