“Τη μουσική τη λατρεύω. Την τηλεόραση, μέχρι στιγμής, τη συμπαθώ”

Ο Χάρης Βαρθακούρης μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για τη μουσική, το τραγούδι, την τηλεόραση, την φετινή τηλεοπτική σεζόν, το “Big Brother” και την εκπομπή “Σου Κου family“, τη συνεργασία του επαγγελματικά με την σύζυγο του Αντελίνα, την οικονομική κρίση την οποία βιώνει ο πολιτισμός, την βία και την κακοποίηση καθώς και τα επόμενα του σχέδια.

Πότε ένιωσες ότι έχεις κλίση στη μουσική;

Ήταν πολύ νωρίς αλλά αρχικά το ένιωσα μέσω τρίτων. Ήμουν μια σταλιά τότε για να ξέρω τι θα πει κλίση, πόσο μάλλον αν διαθέτω. Αλλά έχω έντονες αναμνήσεις, από πολύ μικρός, με τον πατέρα μου να με φωνάζει πχ μπροστά στους μουσικούς του ή σε συναδέλφους του (τεράστια ονόματα και τότε και τώρα) και να μου ζητάει να τραγουδήσω ή να κάνω μια δεύτερη φωνή, χωρίς να αντιλαμβάνομαι ότι ουσιαστικά με…επιδεικνύει στους φίλους του με καμάρι, ως πιτσιρικάς, κι εκείνος, πατέρας τότε. Ωστόσο ήμουν αρκετά οξυδερκής για να καταλάβω ότι ήταν περήφανος και ότι κάτι κάνω καλά!

Το γεγονός ότι μεγάλωσες σε μουσικό περιβάλλον επηρέασε την απόφαση σου να ασχοληθείς με το τραγούδι;

Χωρίς να είμαι σίγουρος 100%, η λογική λέει πως ΝΑΙ. Όχι όμως με το τραγούδι, όπως λες στην ερώτηση, αλλά με τη μουσική γενικότερα. Είθισται να μας επηρεάζει το περιβάλλον μας, όπως και το επάγγελμα των γονιών μας. Ενδεχομένως αν δεν με έπαιρνε μαζί του στο στούντιο, στις πρόβες, στα μαγαζιά που τραγουδούσε, να μην ασκούσε γοητεία πάνω μου όλο αυτός ο κόσμος της μουσικής και του θεάματος. Άλλωστε κάπως έτσι έγινα και Παναθηναϊκός! Επειδή ο πατέρας μου με έπαιρνε παρέα στο γήπεδο. Υφίστασαι μια «πλύση εγκεφάλου» που ίσως όμως δεν είναι εσκεμμένη!

Σε φόβισε καθόλου στις αρχές η σύγκριση του κόσμου με τον πατέρα σου;

Ποτέ δεν με φόβισε. Με στεναχωρούσε και με εκνεύριζε επειδή ήταν και άδικη και, κυρίως, άσκοπη. Κι εξακολουθώ να την νιώθω. Ο Νικόλας που τραγουδάει μόνο στα αγγλικά είναι πολύ τυχερός που, κατά πάσα πιθανότητα, θα την αποφύγει.

Από πού εμπνέεσαι τους στίχους και τη μουσική που γράφεις;

Στίχους δεν γράφω, από επιλογή. Θεωρώ μιλάω καλά ελληνικά και όλοι μου λένε να δοκιμάσω. Αλλά με ενθουσιάζει τόσο πολύ περισσότερο η σύνθεση και η ενορχήστρωση και η παραγωγή που δεν θέλω να χάνω χρόνο προσπαθώντας να βρω τις σωστές συλλαβές που χρειάζονται για να γεμίσουν τις μελωδίες μου. Το αφήνω σε άτομα που το έχουν πιο εύκολο από μένα. Ωστόσο είμαι καλός στο να «πειράζω» στίχους. Μπορεί να κάνω 2-3 αλλαγές που πάντα αποδεικνύονται εύστοχες και σημαντικές. Τη μουσική την εμπνέομαι κυρίως ακούγοντας άλλες μουσικές. Αν ζηλέψω ή θαυμάσω κάτι που άκουσα, αμέσως έχω τη διάθεση να κάτσω στο πιάνο και να γράψω κάτι που θα μου προκαλέσει τα ίδια συναισθήματα.

Παράλληλα ασχολείσαι και με την παρουσίαση εκπομπών. Τίθεται θέμα σύγκρισης με το τραγούδι; Προτιμάς κάποιο από τα δύο περισσότερο;

Δεν τίθεται κανένα θέμα σύγκρισης. Δεν είναι σαν τις κόρες μου που πεθαίνω και για τις δύο. Έχω προτίμηση και σαφώς αυτή είναι η μουσική. Η τηλεόραση μπήκε στη ζωή μου πολύ ξαφνικά και κάπως «ύπουλα», είναι λίγο σαν σειρήνα που προσπαθεί να με κλέψει από τη γυναίκα μου. Για να το πω και αλλιώς: Τη μουσική τη λατρεύω. Την τηλεόραση, μέχρι στιγμής, τη συμπαθώ. Δεν μπορώ όμως να μην της είμαι ευγνώμων που μου δίνει δουλειά σε μια περίοδο που η μουσική κρατιέται ζωντανή με μηχανική υποστήριξη και αυτό με το ζόρι. Συν ότι στην εκπομπή μας τραγουδάω σε κάθε επεισόδιο, με διαφορετικούς συναδέλφους κάθε φορά, οπότε την ευχαριστώ και γι’αυτό, αφού κατά κάποιο τρόπο ξεγελάω τον εαυτό μου και ξεχνάω ότι δεν μπορώ να τραγουδήσω έτσι όπως είχα συνηθίσει. Εξαιρώντας ότι θα δούλευα παρέα με τη γυναίκα μου, το τραγουδιστικό κομμάτι ήταν το μεγαλύτερο δέλεαρ για μένα.

Φέτος σε είδαμε στην παρουσίαση του reality “Big Brother” και τώρα σε παρακολουθούμε στην εκπομπή «Σου κου Family». Πως θα χαρακτήριζες την φετινή σεζόν;

Θα την χαρακτήριζα πρόκληση. Είναι δυο τελείως διαφορετικές εμπειρίες, όπου έχουν και οι δύο το ενδιαφέρον τους. Το παρήγορο είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις, παρά τις τεράστιες διαφορές τους, δείχνω να τα βγάζω πέρα.

Στο «Big Brother» υπήρξαν όλων των ειδών τα σχόλια και από παρουσιαστές και από το κοινό. Σε επηρέασαν ψυχολογικά οι εξωτερικές γνώμες;

Μα δεν έπεσα από τα σύννεφα. Αλίμονο αν δεν ήξερα εκ των προτέρων τι μας περίμενε! Δεν με επηρέασε κάτι ψυχολογικά , με πιθανή εξαίρεση κάποιες φορές που αδυνατούσα να πιστέψω ότι μας στέλνουν, οικογενειακώς, μηνύματα με κατάρες και βρισιές, λες και επηρεάζαμε το παιχνίδι ή καθορίζαμε ποιος θα φύγει και ποιος θα μείνει ! Εκεί απλώς πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν άνθρωποι χωρίς ζωή και η μόνη απόδραση από την πραγματικότητά τους είναι τέτοιου είδους εκπομπές και η αναπόφευκτη ταύτιση με κάποιους χαρακτήρες κι ότι απλώς πρέπει να κλείνεις τα αυτιά σου και δεν έχει νόημα να τους παίρνεις στα σοβαρά. Άλλωστε αρκετοί εκ των υστέρων έχουν απολογηθεί συνειδητοποιώντας και οι ίδιοι πόσο κουτό είναι να φανατίζεσαι με ένα ριάλιτυ που μόλις τελειώσει, λίγες μέρες μετά, δεν το θυμάσαι καν!

Πως είναι να συνεργάζεσαι επαγγελματικά με τη σύζυγο σου;

Ό,τι κάνουμε μαζί με τη γυναίκα μου είναι υπέροχο. Ξεκινώντας από τα παιδιά μας και καταλήγοντας με την εκπομπή μας. Δεν λέω ότι είναι πάντα όλα ρόδινα, αλλά αυτό θα συνέβαινε είτε συνεργαζόμασταν, είτε όχι. Άλλωστε χωρίς μικροεντάσεις όλα θα ήταν βαρετά.

Με την Αντελίνα είστε το παράδειγμα του ζευγαριού που μπορεί να συνεργαστεί και να επιφέρει μεγάλη επιτυχία. Πως νιώθεις για αυτό;

Δεν ξέρω αν είναι έτσι, αλλά για να το ρωτάς, προφανώς έτσι το εισπράττεις και αυτό με χαροποιεί. Νιώθω τυχερός. Αυτή είναι η σωστή λέξη.

Τον τελευταίο χρόνο ο χώρος του πολιτισμού έχει δεχθεί μεγάλη κρίση οικονομική. Πως βλέπεις το αύριο; Είσαι αισιόδοξος;

Είμαι επιφυλακτικά αισιόδοξος. Δηλαδή θεωρώ ότι και το 2021 θα συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο που μας άφησε το 20. Μπορεί να υπάρξουν δειλά βήματα και κάποια στιγμή ίσως λίγο ξεθαρρέψουμε, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα καλύψει τη «ζημιά» που έχουν υποστεί χιλιάδες επαγγελματίες που ζουν -αμέσως ή εμμέσως- από καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Από το 22 βλέπω να επανερχόμαστε προς την κανονικότητα που ξέραμε προ πανδημίας. Μακάρι φυσικά να πέσω έξω και όλα να φτιάξουν όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Όσον αφορά την κακοποίηση και την βία που ακούγονται έντονα τελευταία στον καλλιτεχνικό χώρο. Ποια η γνώμη σου;

Χωρίς να θέλω να μειώσω τη διατύπωση της ερώτησης, αλλά ποιος θα απαντούσε σε μια τέτοια ερώτηση ότι τον βρίσκει σύμφωνο η κακοποίηση και η βία;; Χαίρομαι πολύ που, έστω και με καθυστέρηση, κάποιοι άνθρωποι βρήκαν το σθένος και τη δύναμη να βγουν και να πουν ιστορίες και περιστατικά που έκρυβαν για χρόνια και καταπίεζαν μέσα τους. Θεωρώ ότι αυτό το ξεσκέπασμα συμπεριφορών και οι μάσκες που έπεσαν θα επιφέρει καλό παντού. Διότι αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στον καλλιτεχνικό χώρο, συμβαίνουν σε όλους τους χώρους, ανεξαιρέτως. Χαίρομαι διπλά δε, διότι μεγαλώνουμε κόρες και εύχομαι ότι όλο αυτό θα βοηθήσει και θα κάνει τη ζωή τους καλύτερη, ευκολότερη και πιο δίκαιη στο μέλλον.

Σχέδια για το άμεσο μέλλον υπάρχουν;

Ευελπιστώ ότι κάπου μέσα στον Απρίλιο θα βγάλω επιτέλους ένα καινούργιο τραγούδι. Είναι 10 γεμάτα χρόνια από την προηγούμενη φορά που κυκλοφόρησα κάτι. Τα Βράδια Αξημέρωτα, που για κάποια μερίδα του κόσμου ίσως φάνταζε καινούργιο επειδή ξαναγνώρισε τεράστια επιτυχία την τελευταία τριετία, είναι 19 ετών τραγούδι! Οτιδήποτε άλλο, υπό τις παρούσες συνθήκες, θα ήταν άνευ λόγου και πιο πολύ ελπίδα και όνειρο, παρά σχέδιο. Ας είμαστε πρώτα γεροί και αν κι εφόσον τα πράγματα βελτιωθούν και υπάρχει φως στο τούνελ, τότε θα κάνω και σχέδια. Ιδανικά, πάντως, μακάρι το καλοκαίρι να μου δοθεί η ευκαιρία να εμφανιστώ κάπου και να τραγουδήσω. Δε με νοιάζει αν θα είναι μία ή είκοσι φορές, δεν με νοιάζει αν θα είναι σε θέατρο, σε παραλία ή σε μικρό μαγαζάκι, πάντως μου έχει λείψει η συμμετοχή του κόσμου και, τόσο δα, το χειροκρότημα .