«Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ»
Η καταξιωμένη ηθοποιός Αθηνά Παππά μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για τον επιτυχημένο μονόλογο τον οποίο ερμήνευσε «Η μαγεμένη βασιλοπούλα», την συνάντηση και την συνεργασία της με τον Κύριο Πελεγρίνη, την παράσταση «Ένα τριήμερα στην εξοχή μαζί» στην οποία πρωταγωνιστεί, την διάρκεια των σχέσεων , το παρελθόν αλλά και την προσωπική ζωή του ανθρώπου.
Μετά την επιτυχημένη ερμηνεία σας στον μονόλογο «Η μαγεμένη βασιλοπούλα», σας βλέπουμε στο «ένα τριήμερο στην εξοχή μαζί». Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Ο μονόλογος σταμάτησε αλλά θα συνεχιστεί του χρόνου διότι πήγε πάρα πολύ καλά. Πριν όμως κάνω τον μονόλογο είχα συναντηθεί με τον Κύριο Πελεγρίνη σε μία πρεμιέρα ενός θεατρικού έργου, όπου μου έκανε την πρόταση και έτσι το κάναμε πράξη φέτος. Εύχομαι να πάει καλά και να αρέσει στον κόσμο.
Με τον Κύριο Πελεγρίνη ουσιαστικά συναντηθήκατε τυχαία;
Τον γνώριζα σαν προσωπικότητα αλλά όχι προσωπικά. Μου τον γνώρισε ο σύζυγος μου ο οποίος είναι φωτογράφος .Τον είχε φωτογραφήσει , έτυχε να είμαι και εγώ εκεί, γνωριστήκαμε και μου έκανε και την πρόταση.
Ο Κύριος Πελεγρίνης είναι ένας καταξιωμένος άνθρωπος στον τομέα του. Πως σας φάνηκε η ενασχόληση του με το θέατρο παρότι δεν έχει σχέση με τον χώρο της υποκριτικής;
Η φιλοσοφία νομίζω ότι είναι πολύ κοντά στο θέατρο. Με την έννοια αυτή λοιπόν δεν μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ασχολήθηκε με το θέατρο. Ο κύριος Πελεγρίνης είναι ένας ερασιτέχνης με την έννοια του εραστή της τέχνης. Μου έκανε εντύπωση που εκτός από την συγγραφή του αρέσει και να παίζει. Προφανώς είναι κάτι το οποίο ήθελε από μικρός και μέσα από την άλλη του επιστήμη , δόθηκε πολύ σε αυτό. Τον είχα δει στον «Ιουλιανό» . Ένας μονόλογος που είχε κάνει εδώ στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης», πριν ακόμα γνωριστούμε προσωπικά . Εγώ έχω κάνει κάποιες σπουδές εδώ και αργότερα στην Γερμανία , όπου υπάρχει και εκεί το κίνημα του να είναι κανείς μόνο ηθοποιός για να παίξει σε κάποιο θεατρικό έργο. Μπορεί να παίξει και να το σπουδάσει παράλληλα αν του αρέσει πάρα πολύ σε οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιαδήποτε ηλικία. Γιατί το θέατρο δεν σταματάει.
Στην παράσταση όπου πρωταγωνιστείτε , υποδύεστε μία σύζυγο η οποία είναι παντρεμένη 30 χρόνια . Πιστεύετε ότι οι σχέσεις σήμερα έχουν τόσο μεγάλη διάρκεια;
Πολύ δύσκολα και με πολλούς συμβιβασμούς , αναγκαστικά. Αν υπάρχει αγάπη βέβαια γιατί η αγάπη μένει στο τέλος μπορεί και να διαρκέσει. Είναι λίγο δύσκολο, διότι στην εποχή μας οι άνθρωποι οι οποίοι παντρεύονται νέοι δεν έχουν εμπειρίες και με το παρά μικρό χωρίζουν . Επίσης είναι και οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες οι οποίες δεν ευνοούν έναν γάμο. Από την μία πλευρά τα θαυμάζω αυτά τα ζευγάρια που έχουν διάρκεια και από την άλλη δεν ξέρω εγώ αν θα μπορούσα να ζήσω τόσα πολλά χρόνια με έναν άνθρωπο. Μακάρι να μπορούσα. Αν υπάρχει η αγάπη , την οποία συνειδητοποιείς όσο μεγαλώνεις , διότι όσο είσαι νέος πιστεύεις μόνο στον έρωτα. Ο έρωτας όμως και η αγάπη θέλουν συνέχεια να παλεύεις για αυτά. Όταν είσαι συνειδητοποιημένος και έχεις διαλέξει έναν άνθρωπο και θες να είσαι με αυτόν όλα τα άλλα τα παραμερίζεις .
Στο έργο τι είναι αυτό το οποίο ωθεί το ζευγάρι να συνεχίσουν την ζωή τους μαζί;
Εδώ είναι ένα ζευγάρι το οποίο έχει συνηθίσει σε έναν τρόπο ζωής και αυτό ταράζεται από την μνήμη η οποία τους γυρίζει πίσω στο παρελθόν. Διότι αυτή η γυναίκα ήταν και ερωμένη του φίλου του ανδρός της. Είναι λοιπόν μία ήσυχη λίμνη όπου με τον ερχομό του φίλου διαταράσσεται. Είναι ένα συντηρητικό ζευγάρι θα έλεγα.
Πιστεύετε ότι κάποια πράγματα πρέπει να μένουν κρυφά και να μένουν στο παρελθόν;
Εξαρτάται. Η προσωπική ζωή και το παρελθόν κάποιου είναι κάτι δικό του , του ανήκει και δεν χρειάζεται να το αναμοχλεύουμε από την στιγμή που δεν είμαστε μέσα. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε ένα ερωτικό τρίγωνό και το παρελθόν των τριών σχετίζεται , οπότε είναι λίγο δύσκολο να το αφήσεις. Αν δεν υπήρχε αυτό, για μένα δεν χρειάζεται να ξέρει τι έκανε πριν ο άλλος, αλλά το τι κάνει τώρα.
Ημερομηνία 1ης δημοσίευσης άρθρου: 02.05.2015
