«ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ»

To Athens Art Theater συνάντησε τον μοναδικό Χρήστο Χατζηπαναγιώτη μετά το τέλος της παράστασης «Ούτε γάτα , ούτε ζημιά» στο θερινό θέατρο Λαμπέτη! Ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της παράστασης μίλησε στην Άννα Χατζή για το έργο, την χρονιά που πέρασε, τους ρόλους τους οποίους ερμήνευσε, το θέατρο, την κατάσταση την οποία διανύουμε αλλά και τη νέα συνεργασία που ετοιμάζει για τη νέα σεζόν.

«Ούτε γάτα , ούτε ζημιά» λοιπόν. Μια γνωστή ταινία σε όλους μας. Ήταν τυχαία η επιλογή του έργου;

Καταρχάς αυτό το έργο γράφτηκε για το θέατρο και τον Λογοθετίδη και μετά έγινε ταινία. Γράφτηκε το 1954, ήταν η εποχή αμέσως μετά τον σπαρακτικό εμφύλιο πόλεμο, μια μεγάλη πληγή για την Ελλάδα και οι Σακελλάριος-Γιαννακόπουλος ήξεραν να δίνουν χαρά στους πονεμένους και βασανισμένους ανθρώπους εκείνης της εποχής. Επίσης, οι άνθρωποι τότε μέσα από τη δουλειά την οποία έκαναν στο έργο, κατάλαβα ότι αντιλαμβάνονταν και εκτιμούσαν πολύ περισσότερο από εμάς τα απλά και ωραία πράγματα της ζωής. Τον έρωτα, τη φύση, την απιστία, το καβγαδάκι. Το απολάμβαναν με όλη τη σημασία της λέξης.

Παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια γιατί αυτά τα έργα είναι διαχρονικά;

Είναι πραγματικά. Οι Σακελλάριος-Γιαννακόπουλος στιγμάτισαν μια ολόκληρη περίοδο του ελληνικού θεάτρου και σχεδόν κατέγραψαν αυτήν την εποχή από απόψεως κοινωνικής και πολιτικής.

Φέτος είχατε τρεις παραστάσεις, τρία υπέροχα έργα. Μία γεμάτη χρονιά. Είσαστε ευχαριστημένος από τη φετινή σεζόν;

Αλίμονο. Θα πέσει φωτιά να μας κάψει. Καταρχάς είμαι χαρούμενος, διότι εργάζομαι σε τόσο ωραίες δουλειές που σε αντίθεση με άλλους συμπολίτες μας έχω την δυνατότητα να δουλεύω και πολλές φορές να επιλέγω και αυτό το οποίο θα κάνω. Αυτό δεν είναι και λίγο σήμερα. Γι’ αυτό ευχαριστώ το Θεό.

Ερμηνεύσατε τρεις διαφορετικούς ρόλους σε μία σεζόν. Ο ένας διαδεχόταν τον άλλον. Θεωρώ ότι είστε παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά που φοιτούν σε δραματική σχολή. Ποιο το μήνυμα που θα λέγατε στα παιδιά που σπουδάζουν και θέλουν να ανέβουν στο σανίδι;

Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Θέλω να τους πω να μην στέκονται τόσο πολύ στα καλά λόγια, αλλά να προσπαθούν κάθε μέρα. Να είναι παρόντες και να ενδιαφέρονται για αυτό το οποίο κάνουν με αγάπη, πατώντας λίγο το «εγώ» τους κάτω. Να προσπαθούν να το αναδείξουν αυτό το «εγώ» υπέρλαμπρό πάνω στη σκηνή χωρίς νάζια και τουπέ.

Τι είναι αυτό που σπρώχνει τον κόσμο στο θέατρο παρά την δύσκολη κατάσταση που βιώνει η χώρα μας;

Η δυσκολία και η ψυχολογική κατάπτωση την οποία όλη ζούμε αυτό τον καιρό. Όλη αυτή η ανατροπή, τόσες χιλιάδες άνθρωποι, συνάνθρωποι μας άνεργοι. Όλοι έχουμε στις οικογένειες μας ανθρώπους που δεν έχουν δουλειά, που παλεύουν για να τα βγάλουν πέρα, άλλαξαν τη ζωή τους, ήρθαν τα πάνω κάτω. Είναι μία παγκόσμια κρίση και εμείς την εισπράξαμε και τη ζήσαμε σε μεγαλύτερο βαθμό από οποιονδήποτε άλλο λαό. Αλλά είμαστε ένα γερό σκαρί. Η μόνη λύση σε όλο αυτό είναι η προσωπική δουλειά που κάνει ο καθένας με αυτό το οποίο ασχολείται. Αν αγαπάς αυτό το οποίο κάνεις και προσπαθείς να το αγαπήσεις ακόμα πιο πολύ και να δουλέψεις όπως πρέπει , όλα τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Αν όλοι δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό σε αυτό που ασχολούμαστε, τότε τα πράγματα θα καλυτερεύσουν.

Φέτος ανέβηκαν αρκετά έργα κατά του ναζισμού. Ποια η γνώμη σας;

Είναι λογικό. Γιατί είναι ένα θέμα το οποίο μας απασχολεί όλους. Ξαφνικά μετά από πενήντα χρόνια , που δεν είναι τίποτα χρονικά ένας τέτοιος αριθμός αναβιώνει μια φρικώδης άποψη περί του ανθρώπου. Η ναζιστική, η φασιστική άποψη. Όποιο χρώμα και αν έχει αυτή.

Τα έργα κατά του ναζισμού πιστεύετε ότι μπορούν να απομακρύνουν τον κόσμο από τον ναζισμό;

Το θέατρο δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ενδεχομένως να μας προβληματίσει ή να μας χαρίσει δύο ώρες διασκέδασης και ξεγνοιασιάς. Δεν μπορεί να αλλάξει , εμείς πρέπει να αλλάξουμε σιγά σιγά. Ίσως και με κάποιες ματιές μας από το θέατρο. Μακάρι να μπορούσε να κάνει κάτι η τέχνη. Εμείς πρέπει να παλέψουμε με τον εαυτό μας , με τις αρχές μας, με τις αξίες μας, με την ηθική μας, με το τι σημαίνει για μας άνθρωπος, ανθρώπινη ζωή. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει σε αυτή τη ζωή και πρέπει να κάνει αυτό το οποίο θέλει και αυτό που του αρέσει. Εάν αυτό δεν πειράζει τον άλλον έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει.

Η συνύπαρξη φέτος στη σκηνή με την κ. Σταυροπούλου ήταν πολύ επιτυχημένη. Ετοιμάζετε καινούργια παράσταση για το χειμώνα όπου θα ξανά είστε πάλι μαζί;

Λέμε να ανεβάσουμε την «Προξενήτρα» του Ουάιλντερ. Τώρα αρχίζουμε να το συζητάμε και εγώ τώρα πήρα ανάσα από το ανέβασμα του «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά» και σιγά σιγά ξεκινάμε αυτή τη δουλειά με το Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και χαίρομαι πάρα πολύ που θα ξανά συνεργαστώ με τον Κωνσταντίνο και μάλιστα με αυτή τη συνθήκη.