“ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ”
Η ταλαντούχα ηθοποιός Τζίνη Παπαδοπούλου μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για το θέατρο, τη μουσική, το τραγούδι και το χορό, τη συνεργασία της με την Μπέτυ Αρβανίτη, την παράσταση “Τρωάδες σήμερα” της Ρούλας Πατεράκη στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας στην οποία πρωταγωνιστεί , την τηλεόραση και τους ρόλους που έχει ερμηνεύσει, τα αρχαία κείμενα και τα επόμενα σχέδια της.
Η υποκριτική πότε μπήκε στη ζωή σας;
Ως επιθυμία από πολύ μικρή. Νομίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου! Πρακτικά όμως από τη στιγμή που ξεκίνησα να σπουδάζω στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου!
Με τη μουσική , το τραγούδι και το χορό ασχολείστε επαγγελματικά;
Έχω σπουδάσει μουσική (πιάνο) επί πολλά χρόνια, λίγο χορό και ακόμα λιγότερο τραγούδι! Θεωρούμαι καλήφωνη είναι η αλήθεια αλλά δεν το εκμεταλλεύτηκα αλλού, παρά μόνο στο θέατρο. Πάντα στα πλαίσια κάποιας παράστασης. Όμως δεν έχω εγκαταλείψει την ιδέα κάποια στιγμή να το δοκιμασω και ως μουσικός!
Ένας ηθοποιός εκτός από την υποκριτική ικανότητα τι άλλες
δεξιότητες θα πρέπει να έχει;
Νομίζω ότι όσες δεξιότητες κι αν έχει ένας ηθοποιός είναι πάντα χρήσιμες! Στην κορυφή όμως βάζω την παρατηρητικότητα και κυρίως τη γνώση μουσικής και κίνησης! Αν τώρα μιλήσουμε και σε ψυχολογικό επίπεδο θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι ελεγχόμενα ευαίσθητος και έτοιμος να δεχτεί προκλήσεις που θα τον φέρουν πέρα από τα όριά του.
Έχετε πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές. Τι αποκομίσατε από
την τηλεόραση;
Δεν έχω κάνει πολλή τηλεόραση κι αυτό μάλλον τυχαία! Οι εμπειρίες μου συνολικά ήταν θετικές και κάποια στιγμή θα ήθελα να ξανακάνω. Πιστεύω πως η τηλεόραση προϋποθέτει μια άλλη υποκριτική ετοιμότητα και έναν άλλο κώδικα επικοινωνίας μέσω της κάμερας.
Πως προσεγγίζετε τον κάθε ρόλο που σας δίνεται;
Ξεκινώ πάντα από το κείμενο. Ένα καλό κείμενο συνήθως εμπεριέχει και τον τρόπο υπόκρισης οπότε δεν έχει κανείς παρά να το ακολουθήσει.
Είστε επιλεκτική στη δουλειά σας;
Το προσπαθώ! Βεβαίως τα τελευταία χρόνια η δυνατότητα επιλογής γίνεται όλο και πιο δύσκολη! Ήμουν όμως τυχερή μέχρι στιγμής!
Φέτος θα είστε στην παράσταση «Τρωάδες Σήμερα» στο θέατρο «Κεφαλληνίας». Όπου σας έχουμε ξανά δει τα τελευταία χρόνια στο πλευρό της κυρίας Αρβανίτη. Πως ξεκίνησε η συνεργασία σας μαζί της;
Είμαι ευτυχής που επιστρέφω στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας κι αυτό για πολλούς λόγους! Καταρχήν ξανασυναντώ σκηνικά (και όχι μόνο) τη φίλη μου Μπέτυ Αρβανίτη. Η πρώτη μας συνεργασία ήταν η Βασσα Ζελεζνοβα σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού. Και ακολούθησε μια εξαετής συνεργασία! Κατά δεύτερο ξαναπιάνω το νήμα αυτής της εξαετούς συνεργασίας, με ένα πολύ ενδιαφέρον έργο γραμμένο και σκηνοθετημένο από τη σπουδαία Ρούλα Πατεράκη, με την οποία συνεργάζομαι πρώτη φορά και είμαι ενθουσιασμένη γι αυτό.
Πως χαρακτηρίζετε τα αρχαία κείμενα;
Δεν υπάρχει μια μόνο λέξη που να εκφράζει το βάθος, την ουσία, τη διαχρονικότητά τους! Νομίζω ότι όσο πιο πολύ ασχολείται κάποιος τόσο περισσότερο εμβαθύνει και ανακαλύπτει!
Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας αυτά τα έργα είναι τόσο δυνατά
και πάντα διαχρονικά;
Νομίζω ότι μιλούν για πανανθρώπινες αλήθειες και κουβαλούν όλο τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη αγωνία με μια φιλοσοφική θεώρηση!
Υπάρχει κάποιος ρόλος από αυτά έργα που να ξεχωρίζετε;
Από γυναικείους ρόλους τη Μήδεια του Ευριπίδη και την Κλυταιμνήστρα από την Ορέστεια του Αισχύλου και από ανδρικούς τον Προμηθέα από τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου.
Ποια θα πρέπει να είναι η προσέγγιση αυτών των έργων από τους νέους σκηνοθέτες;
Δε νομίζω ότι έχω έτοιμη απάντηση για αυτό! Άλλωστε οι τραγωδίες, όπως όλα τα σπουδαία κείμενα είναι ανοιχτά σε ποικίλες αναγνώσεις!
Σε τι ρόλο θα σας δούμε;
Υποδύομαι την ωραία Ελένη! Στο έργο μας όμως είναι πολύ διαφορετική από εκείνη των κλασικών Τρωαδων!
Έχετε κάτι άλλο στο μυαλό σας για τη συνέχεια της σεζόν;
Όπως οι περισσότεροι συνάδελφοι θα ξεκινήσω τον Φεβρουάριο παραστάσεις Δευτεροτριτα στο θεατράκι της Καλών Τεχνών με τη θεατρική διασκευή του βραβευμένου μυθιστορήματος του Μένη Κουμανταρέα, τη Βιοτεχνία Υαλικών!
