“ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ”
Η σπουδαία, καταξιωμένη και μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες τραγουδίστριες με διεθνές κύρος Μαρία Φαραντούρη μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για το τραγούδι, τη συνεργασία της με τον Μίκυ Θεοδωράκη, την καριέρα της στο εξωτερικό, την αγάπη του κόσμου, το κλασικό τραγούδι, τα τηλεοπτικά “talent shows”, τη νέα γενιά, την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας και τον κόσμο γενικότερα, την συνεργασία της με την Έλλη Πασπαλά στο Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» και τα επόμενα της σχέδια.
Το τραγούδι ήταν πάντα για σας τρόπος ζωής;
Βέβαια, η ζωή μου απ όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι ακόμα, ήταν συνυφασμένη με το τραγούδι . Σαν λογική συνέπεια ήρθε η επίσημη πλέον ανάμειξη μου με το τραγούδι στην ηλικία των 16.
Η φωνή σας για πολλούς αν όχι για όλους ταυτίζεται με τα τραγούδια του Μίκυ Θεοδωράκη. Ήταν καθοριστική αυτή συνεργασία με τον Κο Θεοδωρακη σας για την μέχρι τώρα πορεία σας στο τραγούδι;
Απολύτως, γιατί ο Θεοδωράκης είναι αυτός που με άκουσε στα δεκαέξι μου και πολύ γρήγορα μου έδωσε τραγούδια, και έγραψε το “Μάουτχαουζεν” για την φωνή μου. Μετά η ιστορία είναι γνωστή. Βέβαια συνδέθηκα και με τον Μάνο Χατζιδάκι αργότερα και συνεργάστηκα μαζί του επίσης, όπως και με τον Μάνο Λοΐζο αλλά και άλλους. Ο Θεοδωράκης και το έργο του όμως, είναι αλήθεια σφράγισε την πορεία αυτή.
Η καριέρα σας στο εξωτερικό είναι εξίσου σπουδαία. Ο κόσμος ανταποκρίνεται στο κάλεσμα σας πάντα. Τι σημαίνει αυτό για σας;
Στην αρχή ήταν δύσκολα, πολύ δύσκολα, όμως μετά αγαπήθηκε από τους ξένους το ελληνικό τραγούδι, ο Θεοδωράκης έγινε παγκοσμίως γνωστός και τα τραγούδια του και η μουσική του έχουν μέχρι σήμερα μεγάλη επιτυχία. Σε μερικές χώρες, ίσως σας φανεί περίεργο, το έργο του Μίκη έχει μεγαλύτερη επιτυχία απ ότι εδώ στην Ελλάδα. Αυτό μας επηρέασε πολύ και συνέβαλε στη διάδοση της ελληνικής μουσικής, αλλά και της ποίησης παντού. Κατάλαβα ότι το καλό, γνήσιο, ποιοτικό τραγούδι δεν έχει σύνορα, μιλάει σε όλους.
Η μουσική και το τραγούδι συνδεόταν με τις ιδεολογίες και τα πιστεύω σας;
Ο καλλιτέχνης προφανώς έχει και θέσεις για ότι συμβαίνει στην εποχή του, πολύ περισσότερο εμάς που βγήκαμε στο εξωτερικό γιατί εδώ στην Ελλάδα τα τραγούδια μας απαγορεύτηκαν από τη Δικτατορία. Ήταν μια άλλη εποχή και τα τραγούδια του Μίκη, συνδέθηκαν με τραγούδια παρεμβατικά και διαμαρτυρίας, εναντίον των πολέμων, υπέρ της ειρήνης. Ήταν η εποχή της νεολαίας, του Woodstock , της Joan του Bob Dylan και των άλλων. Σήμερα όπως ξέρουμε όλοι μας, έχουν αλλάξει τα πράγματα. Η ζωή είναι πεζή, χωρίς τις εξάρσεις των περασμένων δεκαετιών.
Το κλασικό τραγούδι υπήρχε στα όνειρα σας;
Μου είχε γίνει πρόταση από τον μεγάλο ρώσο σύνθετη Χατσατουριάν να σπουδάσω στη Μόσχα, αλλά ήμουν δοσμένη στο ελληνικό έντεχνο τραγούδι και στην δυναμική που ανέπτυσσε τότε ( στα 18 μου ) , και δεν το αποφάσισα, ούτε το μετάνιωσα ποτέ.
Παρακολουθούμε πολλά μουσικά τηλεοπτικά «talent shows». Ποια η γνώμη σας;
Είναι ένας τρόπος να βγουν κάποια ταλέντα. Μακάρι να υπάρχουν τραγούδια ωραία, και φωνές βρίσκονται. Πάντα είχαμε ωραίες φωνές στη Ελλάδα και στο λαϊκό τραγούδι και στο αποκαλούμενο κακώς ” ελαφρό” και στο έντεχνο.
Θα πηγαίνατε ως κριτής σε τέτοιου είδους εκπομπή;
Όχι, αλλά πολλά παιδιά έρχονται να τα ακούσω και μερικά έχουν εξαιρετικές φωνές και όσο μπορώ τα βοηθάω.
Πιστεύετε στη νέα γενιά τραγουδιστών;
Ασφαλώς, τα ταλέντα ποτέ δεν λείπουν. Μαζί με το ταλέντο όμως χρειάζεται πολύ δουλειά, αφοσίωση και σωστές επιλογές. Η τέχνη σε όλες της τις μορφές είναι δύσκολη, όποιος κάνει το πρώτο βήμα πρέπει να το ξέρει αυτό.
Έχετε εμπειρία και από το χώρο της πολιτικής, καθώς πολιτευτήκατε το 1989. Μετανιώσατε για αυτή σας την επιλογή;
Όχι, αλλά ήταν για ένα μικρό διάστημα και για συμβολικούς λόγους. Με ενδιαφέρει η πολιτική και κυρίως η κοινωνική της διάσταση. Δεν ήμουν ποτέ πολιτικός, αλλά τραγουδίστρια και το ξέρω αυτό. Το διαχώριζα πάντα και απολύτως μέσα μου.
Είστε ένας άνθρωπος ο οποίος έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια και γενικότερα πολλά γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Ελλάδας. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας αλλά και στον κόσμο γενικότερα είναι επώδυνη για τον λαό. Πως αντιμετωπίζεται την καθημερινότητα ; Είστε αισιόδοξη
Ακριβώς, επειδή έζησα δύσκολα, είμαι αισιόδοξη ότι και τώρα σιγά σιγά τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, αλλά έχετε δίκιο, σήμερα περνάει δύσκολα ο κόσμος γι αυτό κι εμείς οι καλλιτέχνες πρέπει να βγαίνουμε μπροστά να τον υπερασπιζόμαστε, να είμαστε δίπλα του, να του δίνουμε δύναμη. Το τραγούδι μας είναι και παρηγοριά, έμπνευση κι ελπίδα. Δεν θα αλλάξουμε το παγκόσμιο σύστημα, αλλά θα σταθούμε όρθιοι απέναντι του, ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ.
Αυτή την περίοδο συναντιέστε ξανά με την Έλλη Πασπαλά στο Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός». Πείτε μας λίγα λόγια για αυτή σας τη συνάντηση.
Την Έλλη την γνώρισα στην Αμερική πριν ακόμα αποφασίσει να έρθει στην Ελλάδα και την εκτιμώ και τη θαυμάζω από τότε. Συνεργαστήκαμε μαζί σε συναυλίες του Μάνου Χατζιδάκι, αλλά και οι δυο μας μαζί με την Σαβίνα Γιαννάτου κάναμε συναυλίες στο παρελθόν. Τώρα χαίρομαι που είμαστε μαζί στον Παρνασσό σε ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα με λιγότερο γνωστά ελληνικά τραγούδια, αλλά και ξένο ρεπερτόριο. Η Έλλη είναι μια ολοκληρωμένη και εξαιρετική ερμηνεύτρια. Χαίρομαι πολύ που είμαστε φίλες πάνω απ όλα.
Σχέδια για το άμεσο μέλλον υπάρχουν;
Ναι στις 23 Φλεβάρη θα είμαι στο Μέγαρο Μουσικής με ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη που συμπεριλαμβάνει το ” Πνευματικό Εμβατήριο ” και τραγούδια του Λόρκα. Μετά έχω μια συναυλία στο Άμστερνταμ και στις 12 Μαΐου στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης που έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα.
