«Εγώ,ο κύριος Λω»
Το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στις 12:30 το μεσημέρι στο Θέατρο Νέου Κόσμου-Κεντρική Σκηνή, Αντισθένους 7 και Θαρύπου Αθήνα, η συγγραφέας Άννα Μπαχά θα παρουσιάσει το βιβλίο της «Εγώ, ο κύριος Λω».
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός Τζιμάρας Τζανάτος, και ο καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς και ποιητής Νικόλας Φαραντούρης . Αποσπάσματα θα διαβάσει η ηθοποιός Ελισάβετ Χρήστου.
Μια ιστορία η οποία γράφτηκε για έναν άντρα όμως αφορά εξίσου μια γυναίκα, αφού πυρήνας της είναι ο Άνθρωπος πέρα από το φύλο, τη καταγωγή ή τη γλώσσα.
Μια ιστορία η οποία περιγράφει τον αγώνα που δίνουμε καθημερινά με βασικότερο αντίπαλο τον εαυτό μας.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Ένας άντρας. Ένας άνθρωπος, ο οποίος φαινομενικά έχει όλα όσα ονειρεύτηκε, αποφασίζει παραμονές του νέου χρόνου να δώσει τέλος στη ζωή του. Οι λόγοι πολλοί μα κανείς τους πιο ισχυρός από την ίδια τη ζωή . Κανείς τους πιο δυνατός από την αλήθεια.
Μια αποκάλυψη που έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα. Μια αποκάλυψη η οποία μοιάζει καταστροφική μα ίσως τελικά να είναι το μοναδικό όχημα για να φτάσει ο ήρωας στη λύτρωση. Να βρει τον χαμένο του εαυτό.
Η ιστορία αυτή δεν έχει αρχή και τέλος. Είναι ένα μικρό κομμάτι της διαδρομής ενός ανθρώπου για να γνωρίσει τον εαυτό του. Να μάθει ποιος πραγματικά είναι, πού μπορεί να φτάσει κι αν τελικά μπορεί να ανταποκριθεί στις εκπλήξεις που του επιφυλάσσει η μοίρα.
Μια ιστορία η οποία διψάει να φτάσει στην νίκη που οφείλει καθένας από εμάς στο παιδί που ήταν κάποτε και σήμερα ζει ξεχασμένο πίσω στο χρόνο. Ένα παιδί ικανό κάθε στιγμή, να μας παρασύρει στο πραγματικό μεγαλείο της ζωής. Αρκεί να το θελήσουμε.
Η συγγραφέας Άννα Μπαχά αναφέρει σχετικά για τον κύριο Λω:
…Ήταν Γενάρης .Δε θυμάμαι με ποια αφορμή ξεκίνησα να γράφω την ιστορία του, πάντως η αλήθεια είναι πως ο κύριος Λω ξετυλίχθηκε ολόκληρος μπροστά στα μάτια μου μέσα σε λίγες ημέρες. Σαν ένα φαινόμενο της φύσης το οποίο παρατηρείς μέχρι να δεις πού και πώς θα καταλήξει τελικά. Δεν ήξερα από την αρχή την κατάληξη μα θυμάμαι πως η ίδια ένιωσα την ανάγκη του ήρωα να λυτρωθεί.
Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα αν αυτός θα γίνει συμπαθητικός ή αγαπητός. Ξέρω όμως πως ο κύριος Λω είναι αληθινός και αυτό είναι από μόνο του αρκετό για να δώσει απλόχερα την ελευθερία στον αναγνώστη να τον μισήσει ή αν τον αγαπήσει παράφορα. Κι αν πάλι δεν επιτύχει τίποτα από τα δύο θα είναι θαύμα αν μέσα από τη σύντομη ιστορία του, ο ήρωας, καταφέρει τελικά να κάνει τον αναγνώστη… να τον καταλάβει. Γιατί ίσως δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο απ’ αυτό όπως είχε γράψει κάποτε και ο μεγάλος φιλόσοφος Σπινόζα. «Να μη γελάς, να μη θρηνείς, να μην απεχθάνεσαι, αλλά να καταλαβαίνεις.»
