«Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή και στο θέατρο, ξεκινάνε από απλές συμπτώσεις»

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Παπαγεωργίου μίλησε στο Athens Art Theater και στην Άννα Χατζή για την Παράσταση «ΕΓΩ, Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ» στην οποία πρωταγωνιστεί, την προσέγγιση του ρόλου, το θέατρο “ΣΤΟΑ” το οποίο διανύει την 49η θεατρική σεζόν, την σκηνοθεσία και την υποκριτική, τα έργα τα οποία επιλέγει να ανεβάζει, τα νέα παιδιά, την τηλεόραση και τα επόμενα του σχέδια

«ΕΓΩ, Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ» Μετά από 2 επιτυχημένες χρονιές στο θέατρο «Στοά», την παράσταση στη Σύρο επιστρέφει για 6 ακόμα παραστάσεις στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά. Περιμένατε τέτοια επιτυχία στο ξεκίνημα της παράστασης;

Από την αρχή είχα την αίσθηση ότι ή θα γινόταν μια πολύ μεγάλη επιτυχία ή μια τεράστια αποτυχία. Δεν μπορούσα να φανταστώ μια μέση κατάληξη.

Ένα μονόλογος βασισμένος στην αυτοβιογραφία του σπουδαίου ρεμπέτη. Τι σας ώθησε στο ανέβασμα της ζωής του συγκεκριμένου καλλιτέχνη;

Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή και στο θέατρο, ξεκινάνε από απλές συμπτώσεις. Δεν επεδίωξα και δεν αναζήτησα κάτι σχετικό για να το ανεβάσω. Ήρθε στα χέρια μου, μου άρεσε, το ανέβασα. Φυσικά βοήθησε και η αγάπη μου στο ρεμπέτικο και σε όλους τους ανθρώπους του περιθωρίου.

Ήταν εύκολη η προσέγγιση ενός τέτοιου ρόλου;

Καθόλου. Είναι ειδικές περιπτώσεις σε όλα. Στην εποχή, στο είδος της ζωής τους, στις επιλογές τους, αλλά κυρίως στη γλώσσα με την οποία συνεννοούνται. Ξανά έμαθα ελληνικά.

Κάποιοι καλλιτέχνες όπως και ο Μάρκος Βαμβακάρης μέσα από τα έργα μένουν αναλλοίωτοι στο χρόνο. Τι τους κάνει διαχρονικούς και ξεχωριστούς;

Η σπουδαιότητα του έργου τους. Αν αυτό που δημιουργούν αντέχει στο χρόνο γίνονται διαχρονικοί και ξεχωριστοί.

Ο μονόλογος θεωρείται από τα δύσκολα είδη θεάτρου. Συμφωνείτε;

Στον μονόλογο ο ηθοποιός δοκιμάζεται σε πολλά πράγματα. Είναι μόνος του με το κοινό και έχει την υποχρέωση να κάνει αυτό που θα έκανε μια παράσταση με είκοσι ηθοποιούς.

Πολλές φορές βλέπουμε έναν μονολόγους να καθηλώνουν το κοινό. Πως επιτυγχάνεται αυτό;

Αν επιτευχθούν τα παραπάνω είναι εύκολο να καθηλώσεις.

Το θέατρο «Στοά» διανύει την 49η θεατρική σεζόν. Τι παραστάσεις θα ανέβουν φέτος;

Η “ΣΤΟΑ” θα λειτουργήσει από τα μέσα Ιανουαρίου με το ‘’Μαχαίρι στο κόκκαλο’’ του Κώστα Μουρσελά. Μέχρι τότε θα είμαι στο ‘Μικρό Άνεσις’.

Τι σας ελκύει περισσότερο η σκηνοθεσία ή η υποκριτική;

Μου είναι αδύνατον μετά από πενήντα χρόνια που κάνω ταυτόχρονα και τα δύο να αποχωριστώ το ένα απ’ αυτά. Το καθένα έχει τη γοητεία του, που δεν αντικαθίσταται από το άλλο.

Έχετε κάποια προτίμηση στο είδος των έργων που ανεβάζετε;

Ανεβάζω κυρίως νεοελληνικά έργα, μαζί με κάποιες αρχαίες τραγωδίες και μερικά κλασικά ξένα του σύγχρονου ρεπερτορίου.

Ποια η γνώμη σας για τα ανεβάσματα κλασικών έργων με μοντέρνα εκδοχή;

Πιστεύω ότι οι περισσότερες ‘’μοντέρνες εκδοχές’’ είναι εισαγόμενες και αναφομοίωτες.

Η τηλεόραση είναι στα θέλω σας ;

Η καλή ναι, γιατί όχι; Η τρέχουσα με τίποτα.

Πως βλέπετε τους νέους ηθοποιούς σήμερα;

Τραβάνε το δρόμο τους όπως όλοι μας. Κάπου στα πενήντα θα αρχίσει να γίνεται η ουσιαστική αποτίμηση. Και τότε θα καταλάβουν τι έκαναν, γιατί το έκανα και αν το έκαναν καλά και όπως έπρεπε.

Μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά, τι σχέδια υπάρχουν;

Μια παράσταση στη Λεμεσό και από τις 11 Οκτωβρίου μέχρι τις γιορτές στο ‘Μικρό Άνεσις’ στους Αμπελόκηπους, πάντα με τον Μάρκο.