“ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ, ΟΤΑΝ ΤΑ ΧΑΝΟΥΜΕ”
Ο ηθοποιός Στάθης Μαντζώρος μίλησε στο Athens Art Theater και την Άννα Χατζή για την θεατρική παράσταση «Χειμωνιάτικο Παραμύθι» στην οποία πρωταγωνιστεί στο ΚΘΒΕ, τον Σαίξπηρ, τον ρόλο του ως Βασιλιάς Λεώντιος, την τηλεόραση κα τα επόμενα του σχέδια.
«Χειμωνιάτικο Παραμύθι» η παράσταση στην οποία πρωταγωνιστείτε. Ένα από τα λιγότερα γνωστά αλλά και πολύ σημαντικά έργα του Σαίξπηρ. Πως προέκυψε η επιλογή αυτού του ανεβάσματος;
Ήταν καθαρά επιλογή του Silviou Purcarete, του σκηνοθέτη μας. Και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή, γιατί ήταν πολύ συγκεκριμένος ο τρόπος με τον οποίο ήθελε να το ανεβάσει! Δεν περιορίστηκε σε μιαν απλή παράθεση της ιστορίας, με τους υπάρχοντες διαλόγους των ηθοποιών, αλλά δημιούργησε μια ακόμη ιστορία χωρίς λόγια μέσα στην αρχική. Για να αποδώσει ιδανικά όχι μόνο τη δράση αλλά και τα δυνατά συναισθήματα των ηρώων. Έτσι οι πραγματικές ζωές τους να οδεύουν παράλληλα, με συμβολικές εικόνες, δημιουργώντας ένα έργο μέσα στο έργο ….και μιαν ονειρική – κινηματογραφική ατμόσφαιρα!
Τα έργα του Σαίξπηρ όπως και πολλών άλλων συγγραφέων πάντα είναι επίκαιρα. Τι είναι αυτό που τα κάνει διαχρονικά ;
Τα μεγάλα έργα και τα θέματα που θίγουν είναι παντοτινά και πανανθρώπινα! Διεισδύουν με τέτοιο τρόπο στην ανθρώπινη ψυχή αναδεικνύοντας όλο το βάθος της, που πάντα θ’ ανατρέχουμε σ’ αυτά.
Η παράσταση μας δείχνει τη δύναμη της ζωής. Τι είναι αυτό που δίνει στον άνθρωπο μεγάλη δύναμη κατά τη γνώμη σας;
« Να μη σ’ αξιώσει ο θεός να δεις όσα η ψυχή σου αντέχει». Τα συμβάντα και η απώλεια, αναγκάζουν τον άνθρωπο να γίνει δυνατός
Σας δυσκόλεψε η προσέγγιση του ρόλου του βασιλιά Λεόντιου;
Ήταν και είναι πρόκληση…δεν σκέφτηκα το αποτέλεσμα. Σ’ αυτό συνέβαλε ο Silviou που ήθελε τον ηθοποιό με στοιχεία «κλόουν», έτοιμο να γελάσει και να πέσει, να πονέσει και να κλάψει και όταν δεν μένει πια τίποτα άλλο να κάνει, να βιώσει την απόλυτη μοναξιά. Αυτή η προσέγγιση συνδέει τα ασύνδετα, ενώνει τα ακραία και στο τέλος μας συμφιλιώνει με τη σκοτεινότερη πλευρά του εαυτού μας. Για μένα ήταν ένα παιχνίδι και αφέθηκα σαν παιδί…
Τι κάνει τον ήρωα να μετανιώσει για τις πράξεις του;
Συνήθως καταλαβαίνουμε την αξία αυτών που έχουμε, όταν τα χάνουμε. Η απώλεια..
Η «αρρώστια» της ζήλιας, η μανία της εκδίκησης και η δύναμη της συγχώρεσης. Ποιο από αυτά υπερισχύει τελικά;
Η δύναμη της συγχώρεσης… απ’ τη στιγμή που έχεις το θάρρος να αναγνωρίσεις το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσες.
Σας βλέπουμε κυρίως σε δραματικούς ρόλους. Θα θέλατε να δοκιμαστείτε και στην κωμωδία;
Δεν τα διαχωρίζω. Είναι σα να βλέπεις έναν άνθρωπο να πατάει μια μπανανόφλουδα και να πέφτει. Βλέποντας τον μπορεί να γελάσεις , αλλά αυτός πονάει. Έτσι και οι ρόλοι , μια λεπτή γραμμή διαχωρίζει το δράμα απ’ την κωμωδία. Στον Λεόντιο συνυπάρχουν και τα δύο
Θα σας ενδιέφερε κάποιο ρόλος τηλεοπτικός;
Η υποκριτική μπροστά στην κάμερα είναι διαφορετικός τρόπος απεύθυνσης αλλά εξίσου γοητευτικός. Κατά συνέπεια, η τηλεόραση είναι μέρος της δουλειάς μου. Ήμουν και είμαι ανοιχτός.
Πόσες παραστάσεις θα δοθούν ακόμα στη Θεσσαλονίκη;
Μέχρι της 3 Φλεβάρη σίγουρα. ‘Όμως η αποδοχή και η αγάπη του κοινού είναι μεγάλη, όποτε όλα είναι ανοιχτά.
Έχετε άλλες προτάσεις και άλλα σχέδια για το άμεσο μέλλον;
Προς το παρόν βιώνω τον ρόλο του Λεόντιου και το «χειμωνιάτικο παραμύθι» στο μέγιστο..Υπάρχουν κάποιες συζητήσεις για το καλοκαίρι, οι οποίες θα με απασχολήσουν όταν ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη παράσταση.
